Tribune 06/2012 :: Linkse jongeren samen in de aanval

Lieke Smits is eind mei gekozen tot voorzitter van ROOD, jong in de SP. Zij kon meteen aan de bak met dit manifest. Is het net als het Kattenbakakkoord even in een paar dagen in elkaar geflanst? Smits: ‘Nee hoor, mijn voorganger Leon Botter was hier al lang mee bezig. Links is altijd verdeeld geweest en krijgt daardoor veel minder voor elkaar dan rechts. Wij roepen onze moederpartijen dan ook op om eens naar de onderlinge overeenkomsten te kijken.’

Het manifest is ook precies dat: een poging helder te krijgen waar GroenLinks, PvdA en SP het over eens zijn. Smits: ‘We verzetten ons tegen de partijen die de begrotings­discipline boven alles stellen, zelfs boven een visie op waar de samenleving naartoe moet. En juist in die visie zijn er grote overeenkomsten tussen de drie linkse partijen.’ Dat er ook wel eens grote verschillen zijn, erkent Smits. Maar ze wil het daar nu niet over hebben: ‘Het is ook geen oproep om te fuseren, maar om een keer uit de verdediging tegen rechtse bezuinigingsdrift te stappen en in de aanval te gaan.’ Smits vindt het logisch dat de jongeren van D66 niet meedoen: ‘Natuurlijk willen we zoveel mogelijk jongeren betrekken, maar de standpunten van de Jonge Democraten liggen op belangrijk punten zo ver af van ons, dat je dan een heel slap manifest zou krijgen.’

Zo’n vijf jaar geleden is het ook al eens geprobeerd: met het Pepermanifest. Dat is dus weinig succesvol geweest. Waarom zou deze poging wel slagen? Smits: ‘De situatie is nu echt anders. We weten dat onze SP-fractievoorzitters altijd hebben gepleit voor samenwerking. Maar nu is er zowel in de PvdA als in GroenLinks een discussie gaande over de richting die ze op moeten. Ons manifest draagt bij aan die discussie. We hopen te laten zien dat ‘over links’ ons sterker maakt en de kans groter maakt dat de dingen die onze moederpartijen écht willen ook gebeuren.’ En wat is dat dan? Smits somt op: ‘Stop bezuinigingen op het hoger onderwijs, behoud het speciaal onderwijs. Voor de zorg geen verdere marktwerking, meer aandacht voor preventie en een solide basispakket. Behoud van de sociale werkvoorziening; werklozen krijgen hulp bij het vinden van werk, investeren in de duurzaamheidssector om banen te creëren. Over duurzaamheid gesproken: de overheid moet duurzame productie stimuleren, de bio-industrie aan banden leggen en de ecologische hoofdstructuur volledig uitvoeren.’

Uit het manifest: ‘Op de lange termijn leiden deze plannen tot een hogere welvaart voor iedereen en gezonde staatsfinanciën. Want investeren in onderwijs levert meer op dan bezuinigen, voorkomen is goedkoper dan genezen, armoede werkt niet en alleen duurzame groei is echte groei.’ Smits wil nogmaals benadrukken dat de jongeren willen dat de aandacht uitgaat naar de toekomst, en niet naar boekhoudkundige cijfertjes: ‘Bijvoorbeeld die heilige 3 procent begrotingstekort uit het Kunduz-akkoord. De partijen die daaraan mee hebben gedaan hebben zich neergelegd bij die regel. Als het moet dan moet het maar, lijkt hun houding te zijn. De jongeren willen die houding niet meer zien bij de linkse partijen.’ Valt bij ROOD de visie sterk samen met die van de SP, de jongeren van DWARS hebben dus nog werk te doen in GroenLinks, dat vooral trots is op het akkoord dat aan de 3-procentsregel voldoet. DWARS krijgt zo de kans zijn naam waar te maken.

Op de vraag of dit manifest het antwoord is op de G500 – de jongeren die de middenpartijen willen infiltreren en reclames willen maken om zo de verkiezingen te beïnvloeden – is Smits duidelijk: ‘Nee. We waren hier al mee bezig lang voordat de G500 in het nieuws kwam. We vinden het fantastisch dat jongeren actief worden en zich gaan bemoeien met de politiek. G500 zegt in het ‘landsbelang’ te handelen, maar is onduidelijk over welke visie ze dan op dat belang hebben. Hun agenda komt sterk overeen met die van D66; dat blijkt ook wel uit de steun van D66-leider Pechtold voor hun project. Ik kan me niet vinden in hun methoden – infiltratie en reclamecampagnes die doen denken aan die van de Super PAC’s in de VS, die met veel geld keiharde reclames maken en zogenaamd onafhankelijk zijn. De jongeren van DWARS, Jonge Socialisten en ROOD bekennen wel kleur en mengen zich in de discussie zonder invloed te willen kopen.’ SP-leider Roemer heeft inmiddels positief gereageerd op het initiatief: ‘Onze jongeren laten zien dat er op 12 september echt wat te kiezen valt. Ik zie er naar uit.’

Het manifest is hier te vinden: sp.nl/9z5tg

Lees online