publicatie

Tribune 10/2010 :: Ger Wouters (58) overleden

Tribune, november 2010

Actueel

Afscheid van Brabants boegbeeld

Ger Wouters (58) overleden

Op 26 oktober overleed Ger Wouters, in maart voor de zoveelste keer gekozen als raadslid voor de SP in zíjn Schijndel en tot op dat moment wethouder in Boxtel. Ger Wouters was een boegbeeld van de SP in Noord-Brabant. SP-Eerste Kamerlid Tiny Kox sprak tijdens de afscheidsdienst op 30 oktober namens de SP een afscheidswoord voor deze markante strijder van het eerste uur.

Tekst: Tiny Kox Foto: Rob Voss

‘Als Ger Wouters ergens binnenkwam, kwám er ook echt iemand binnen. Ik zie heel wat mensen in de zaal die daar uit eigen ervaring over mee kunnen praten. Twee burgemeesters, wethouders, raadsleden, Kamerleden, onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer, onze partijvoorzitter. Ger Wouters was een grote man die een groot verhaal te vertellen had, en dat doorgaans in opmerkelijk eenvoudige bewoordingen deed. Zijn verhaal begon en eindigde doorgaans met solidariteit. Daardoor zou de samenleving zich moeten laten leiden, om tot eerlijker verhoudingen en minder ongelijkheid te komen. En daardoor liet Ger Wouters zich leiden, zo lang als ik hem gekend heb – en dat is best lang.

Op 9 oktober zouden we dat gaan vieren, met een heuse reünie der pioniers. De mensen die er begin jaren zeventig bij waren toen de SP ging beginnen in Brabant. Het initiatief kwam van Ger, met Jan Marijnissen en Paul Peters. Geweldig idee – alleen Ger was er niet bij. Te ziek door zijn hersentumor, dus thuis in bed. Daarom zijn we naar Schijndel gegaan, met een paar flesjes Belgisch bier, een deelnemersbutton én iets bijzonders op zak: het enige landelijke onderscheidingsteken dat de SP kent. Ik vond het een eer om deze grote man, die aan zijn laatste grote strijd bezig was, in zijn eigen omgeving, met zijn vrouw Tonnie aan zijn zij, een gouden tomaat te mogen opspelden. Normaal doen we dat alleen op een partijcongres, maar daar konden we bij Ger niet mee wachten. De grote man die voor zoveel mensen in de voorhoede van de strijd voor verbetering en bescherming stond, kon zijn eigen situatie niet meer verbeteren en zijn eigen lijf niet meer beschermen tegen de tumor die ongevraagd bij hem was komen inwonen. Niet dat hij het niet geprobeerd heeft. Uit alle macht. Trots toonde hij me in augustus het masker dat hij op had bij bestralingen. Hij vond het wel een beetje een stoere strijdhelm. Toen dacht hij nog dat wellicht ook voor socialisten soms wonderen gebeuren. Later wist hij dat hem dat niet zou gaan overkomen. Hij moest onder ogen zien dat zijn enerverende leven tot een einde ging komen. Eigenlijk had Ger daar helemaal geen tijd voor. Er was nog zoveel te doen, zoveel strijd te strijden.

Volgens mij heeft Ger Wouters alles gedaan wat je redelijkerwijs kunt verlangen van iemand die de wereld wil veranderen omdat hij het mensen morgen beter wil geven dan ze het vandaag meemaken. Hij was voor ons activist, propagandist, raadslid, wethouder in Schijndel en Boxtel, Statenlid in Noord-Brabant, partijbestuurder. Hij liep altijd mee voorop maar leerde ook anderen hoe zij ook mee voorop konden lopen. En aan zijn zij liep er altijd eentje mee, zijn wederhelft. Zonder Tonnie was Ger niet de grote man geworden die we ons vandaag herinneren. Ook dat is solidariteit, iets wat je geeft, iets wat je krijgt.

Voor ons was en blijft Ger Wouters een grote man, een hele grote meneer. Als ik een hoed had, nam ik hem diep voor hem af.’

Inhoud