Tribune 11/2010 :: Armoede werkt niet

Armoede werkt niet

Onder het motto ‘Armoede werkt niet’ demonstreerden op 27 november ruim 1500 mensen in de Brabanthallen in Den Bosch tegen de bezuinigingen ‘op mensen die niet de meeste mazzel hebben in het leven’. Daarbij stonden mensen met een arbeidsbeperking, de vakbond, de CG-Raad voor chronisch zieken en gehandicapten, de PvdA en de SP schouder aan schouder.

Tekst: Rob Janssen Foto: Marcel Antonisse / ANP

Hij is gebocheld en zijn hoofd is bedekt met een kap. Strompelend beweegt hij zich voort. In zijn rechterhand schudt hij waarschuwend een luide bel heen en weer. In de middeleeuwen betekende dat: iedereen als de bliksem wegwezen, want daar komen de melaatsen. Maar vandaag in Den Bosch sorteert het als melaatse verklede personage het tegenovergestelde effect, want iedereen volgt hem. Zijn bel kondigt het begin aan van de manifestatie ‘Armoede werkt niet’. Ruim 1500 bezoekers laten de gebochelde voorgaan richting hoofdzaal, die wegens ruimtegebrek al snel uitgebreid moet worden.

Mensen met een arbeidsbeperking (Wajong, WSW, WWB-uitkering) krijgen, als het aan het nieuwe kabinet ligt, een flinke inkomensachteruitgang voor hun kiezen en tot 2015 verdwijnen 30.000 plekken in de sociale werkvoorziening. De uitkering van gedeeltelijk arbeidsongeschikte jonggehandicapten zal per 1 januari 2014 worden verlaagd naar 70 procent van het wettelijk minimumloon. De gedachte die daarachter steekt is de volgende: op deze manier gaat de doelgroep vanzelf wel de reguliere arbeidsmarkt op en vindt daar een baan.

Maar vandaag zijn er in Den Bosch genoeg mensen die weten dat dat niet opgaat. Zoals Ronnie Vermeulen, een vijfentwintigjarige WSW’er uit Weert: ‘Ik werkte bij een tuincentrum maar na een tijdje kreeg ik te horen dat het over was. “Sorrie, maar je hebt te veel begeleiding nodig”, zeiden ze.’

Wajonger Janko Hegi (26) uit Den Haag overkwam ongeveer hetzelfde: ‘ ‘‘We zijn heel tevreden over je, maar ergens anders ben je vast en zeker nóg beter op je plek”, werd mij verteld.’

Zo gaat het maar al te vaak. In de praktijk stroomt slechts 5 procent van de tienduizenden mensen met een arbeidsbeperking uit naar reguliere werk. De redenering dat zij vanzelf wel aan de bak komen als hen genoemde bezuinigingen boven het hoofd hangen, klopt dus niet. Het is hetzelfde als een eskimo een visverbod opleggen en zeggen dat hij voor zijn voedselvoorziening maar op kamelen moet gaan jagen.

Ronnie en Janko hebben geen idee hoe het verder moet, als de kabinetsplannen doorgaan. Behalve dan: thuis zitten. Als dan als klap op de vuurpijl ook nog eens flink het mes gezet wordt in de bijstandsuitkeringen (in twintig jaar 2.000 euro netto per jaar omlaag), dan is het duidelijk wat het perspectief is: armoede.

‘Ze willen bezuinigen op mensen die niet de meeste mazzel hebben in hun leven. Maar ook deze mensen willen graag meedoen. Ook zij willen – en verdienen – een plek voorzitter Agnes Jongerius. Dat de meeste Nederlandse kiezers er net zo over denken, blijkt overigens uit een recente peiling van Maurice de Hond.

Emile Roemer verwoordt het als volgt: ‘Of je nou een arbeidsbeperking hebt of niet, wit of zwart bent, of je nou een hoge opleiding hebt of een lagere: recht op werk heeft iedereen. Wij gaan voor eerlijk werk en eerlijk loon.’ De SP pleit voor goede opleidingen, goede begeleiding, echte banen en een fatsoenlijk inkomen voor mensen met een arbeidsbeperking.

PvdA-leider Job Cohen wijst erop dat de manifestatie van vandaag pas het begin is: ‘Wij gaan keihard tegen dit kabinetsbeleid in. Vandaag is het begin en we gaan door met de strijd.’

Er werd in sommige kringen overigens ietwat raar opgekeken van de samenwerking tussen de PvdA en de SP op dit vlak. Job Cohen reageerde daar in het NOS-Jornaal nuchter op: ‘We moeten des te meer samenwerken als je ziet wat dit kabinet allemaal van plan is.’ Emile Roemer: ‘We moeten elkaar opzoeken op punten waar we elkaar kunnen vinden. Zeker als het om de mensen gaat voor wie we vandaag zijn opgekomen.’

Lees online