Spanning november 2009 :: Oorlog in Afghanistan

Deze aflevering van Spanning gaat grotendeels over de oorlog in Afghanistan. Een oorlog waarover in de media weliswaar veel berichten verschijnen, maar die toch ook een beetje een vergeten oorlog is. Iedere dode is er een te veel, maar er vallen zeker aan de kant van de Westerse militairen relatief weinig doden. De soldaten die erheen gaan zijn in ieder geval in ons land beroepssoldaten, en de kosten van de oorlog zitten verborgen in de defensiebegroting. Er is weinig of geen sprake van massaal verzet vanuit de bevolking tegen de oorlog. Een vergelijking met de Vietnam-oorlog die wel eens wordt gemaakt, valt in dit opzicht negatief uit voor de strijd in Afghanistan. Karel Koster geeft in een groot overzichtsartikel aan wat de achtergronden van de oorlog zijn. Ann Jones laat vervolgens zien hoe de opbouw van een Afghaanse vredesmacht naar westerse maatstaven gedoemd is te mislukken. In één opzicht lijkt het huidige conflict zeker op de Vietnam-oorlog, de inktvlekstrategie waarover Oscar Salemink schrijft.

Farshad Bashir geeft kort aan dat het argument dat de bevolking er beter van is geworden toen de Taliban hun regeringsmacht verloren, maar betrekkelijk waar is. De Afghaanse vrouwen zijn er in ieder geval niet op vooruit gegaan. Diederik Olders sprak met Kamerlid Remi Poppe over wat voor de SP steun aan Nederlandse soldaten en veteranen betekent.

De SP heeft onlangs het initiatief genomen voor een symposium in de Eerste Kamer over de toekomst van de NAVO. Arjan Vliegenthart doet daar verslag van en geeft ook de visie van de SP op die toekomst.

De economische crisis is nog steeds niet voorbij; van de berichten over herstel moeten we maar afwachten hoe dat in het echt uitpakt. De val van de DSB wordt toegelicht door Arnold Merkies, medewerker van de SP-fractie in de Tweede Kamer.

In het rijke Rooie Leven schrijft Sjaak van der Velden over de kritiek die de radencommunist Anton Pannekoek had op de aanslag die Marinus van der Lubbe in 1933 op de Rijksdag in Berlijn pleegde. Het was een moedige actie, maar ook een actie waarvan eigenlijk niets dan ellende viel te verwachten. Socialisten horen volgens Pannekoek gezamenlijk voor een andere wereld te strijden en zich niet in te laten met individuele terroristische acties.