Een onverantwoord risico?
Open brief Emile Roemer, Lodewijk Asscher en Jesse Klaver
Goed onderwijs. En leraren moeten er zeker van zijn dat ze gewaardeerd worden en voldoende tijd krijgen om hun les voor te bereiden. Maar dan moeten we daar wel in investeren.
De school belt: de leraar is ziek of overspannen en ze hebben geen vervanger. De kinderen moeten helaas thuis blijven. Het komt nu al te vaak voor, en door het groeiende lerarentekort gaat het de komende jaren steeds vaker voorkomen. Terwijl we er zeker van moeten kunnen zijn dat ieder kind genoeg aandacht krijgt in de klas. Goed onderwijs. En leraren moeten er zeker van zijn dat ze gewaardeerd worden en voldoende tijd krijgen om hun les voor te bereiden. Maar dan moeten we daar wel in investeren. Als we het lerarentekort verder laten oplopen nemen we een onverantwoord risico met onze toekomst.
Verlaag de werkdruk in onderwijs en zorg
Politiek is prioriteiten stellen en keuzes maken. Je kan het geld maar één keer uitgeven. De vraag die een kabinet zich altijd moet stellen is: wat is het grootste probleem, de grootste uitdaging? Daar geef je het geld aan uit. Premier Rutte maakt zijn keuze in ieder geval gepassioneerd. Het in stand houden van de dividendbelasting was “een onverantwoord risico” aldus de premier. Die 1,4 miljard moest er komen. Niet voor de leraren, maar voor de buitenlandse beleggers…
Precies daar wringt de schoen. Hoe kan het kabinet zonder enige onderbouwing zoveel geld weggeven aan buitenlandse beleggers, terwijl de nood zo hoog is in het onderwijs. We moeten investeren om de werkdruk in het onderwijs en in de zorg te verlagen, daar worden we allemaal beter van. Het gaat beter met de economie – laat dat ten goede komen aan mensen die voor ons allemaal werken.
Een cadeau voor de multinationals, of zeker zijn van een goede leraar voor de klas?
En als je het over risico’s hebt: Het onderwijs is koploper burn-out klachten. Maar liefst één op de vijf docenten heeft ermee te maken. Veel meer dan gemiddeld. Er zijn nu al 17.000 vacatures in het basis- en voortgezet onderwijs en dat aantal loopt op. Een goede leraar voor de klas is dus steeds minder vanzelfsprekend.
Rutte III maakt een ideologisch gemotiveerde keuze. Een keuze voor de aandeelhouders, voor de multinationals, maar niet voor ons onderwijs. Niet voor onze toekomst. Een keuze voor de rijkdom voor enkelen, in plaats van investeren in wat het leven mooi maakt voor allen. Een keuze voor een internationale race naar de bodem voor het laagste belastingtarief, in plaats van een keuze voor investeren in onze eigen kinderen.
De beste kansen voor ieder kind
Daarom hebben wij bij de begroting onderwijs voorstellen ingediend om in totaal 1,4 miljard extra vrij te maken voor het loon en de werkdruk van onze leraren in het basis- en voortgezet onderwijs. De vraag die de coalitiepartijen zich nu moeten stellen is wat zij het grootste risico vinden voor onze toekomst. Welk risico echt ‘onverantwoord’ is. Minder aandacht voor onze kinderen, of de belastingdruk voor buitenlandse aandeelhouders? Een cadeau voor de multinationals, of zeker zijn van een goede leraar voor de klas?
Laten we de leraren steunen. Laten we kiezen voor een betere toekomst voor ons allemaal. Zodat we zeker zijn van de beste kansen voor ieder kind.
Lodewijk Asscher
Emile Roemer
Jesse Klaver
