SP-leider Roemer bezoekt vluchtelingenopvang in Griekenland
SP-leider Emile Roemer bezoekt samen met Tiny Kox (SP-fractievoorzitter in de Senaat) en Hans van Heijningen (algemeen secretaris SP) de vluchtelingenopvang in Griekenland. Ondanks de grote problemen waar Griekenland mee kampt, doet de linkse Syriza-regering er alles aan om de opvang zo goed mogelijk te organiseren. Roemer: ‘De Grieken kunnen trots zijn op zichzelf en hun regering. Ik ken landen in Europa die er financieel en economisch veel beter voor staan maar daar een voorbeeld aan zouden kunnen nemen.'
Het vluchtelingenprobleem loopt de Syriza-regering - die zich geconfronteerd ziet met door de Trojka opgelegd bezuinigingsbeleid - over de schoenen. Het afgelopen jaar heeft Griekenland ongeveer een miljoen vluchtelingen te verwerken gehad, wat het land naar schatting een miljard euro heeft gekost. Ondanks het feit dat heel veel Grieken rond en onder het bestaansminimum leven, is de regering erin geslaagd de vluchtelingen humaan op te vangen.
Vrijwilligers uit Nederland, Zwitserland, Griekenland en tal van andere landen bekommeren zich om het lot van de vluchtelingen. Via vrijwillgster Chava van der Lek kunnen we in contact komen met vluchtelingen die per veerboot uit Lesbos, Samos en andere Griekse eilanden in Piraeus, vlak bij de Griekse hoofdstad, aankomen. In de vertrek- en aankomsthal ligt de meerderheid van de mensen op de vloer van de hal, slapend, met elkaar pratend of met de kinderen bezig. De meeste vluchtelingen hebben een tas, sommigen een rugzak met wat schamele bezittingen bij zich. Alle leeftijden, een paar mensen in rolstoelen en met krukken, een vrouw die geen besef lijkt te hebben wie zij is of waar zij is. Sommigen zitten op een deken, anderen op de kale vloer.
Van de paar honderd mensen in de aankomsthal, spreekt vrijwel niemand Engels, op een enkeling na. Een jonge man uit Irak schiet Emile Roemer aan om hem zijn vluchtverhaal te vertellen. 'Ik kom uit Mosul, Irak, en ons trof het ongeluk dat IS onze stad innam. Het is echt niet zo dat ze iedereen de nek afsnijden, maar voor ongelovigen en hoger opgeleiden maken zij graag een uitzondering. Zelf zou ik niet zo gauw op de vlucht zijn gegaan. Want wie wil nou zijn land verlaten? Maar omdat ik een goede toekomst voor mijn kind van zes wil, hebben mijn vrouw en ik het zekere voor het onzekere genomen en zijn we gevlucht. Naar Bagdad trekken was voor ons geen optie omdat wij soennieten zijn en daar voor ons gevoel niet veilig zijn.
Ontsnapt aan IS hebben we onderweg 4.000 dollar betaald aan het Vrije Syrische Leger om ons over de grens te zetten. Maar die hebben niet geleverd en dat geld waren we kwijt. Uiteindelijk zijn we toch in Turkije terecht gekomen omdat het Turkse leger een offensief inzette en de grens tijdelijk open ging. Op die manier zijn we met behulp van een mensensmokkelaar in Athene aangekomen. Nu hopen we naar Duitsland te gaan. Ik heb veel mensen die hier in deze hal zitten gesproken en ben veel hoger opgeleiden tegengekomen. Stuk voor stuk willen die iets terug doen voor de landen in Europa die ons opvangen. Landen die ons veiligheid bieden en ons de kans geven de draad weer op te pakken verdienen onze dankbaarheid en steun.'
Op 18 augustus ging het kamp Eleonas in Athene open. Op dit moment wonen er 530 mensen in Eleonas. Die verblijven daar een tot vier dagen, waarop zij vertrekken naar de grens. Diegenen die geen kans op asiel maken, verblijven er soms langer, zeker als zij afkomstig zijn uit landen die weigeren om afgewezen asielzoeker terug te nemen (zoals bijvoorbeeld Pakistan). In het modelkamp wordt onderwijs gegeven in het Engels, Arabisch en Farsi. 'Het is hier alles behalve top, we hebben problemen met drinkwater en elektriciteit, maar met steun van Artsen zonder Grenzen, het Rode Kruis, de Syriza-regering, het leger en de marine slagen we erin het kamp draaiende te houden en mensen humaan op te vangen.'
Tijdens onze rondgang door het kamp lopen we de Chinese kunstenaar Ai Weiwei tegen het lijf. Hij is bezig om een film over oorlogsvluchtelingen te maken – een groot project – en is na zijn bezoek aan Libanon en Griekenland voornemens Syrië, Irak en Afghanistan te bezoeken. In zijn optiek staat de mensheid op een kruispunt; wint de humaniteit, het mededogen of zakken we weg in consumentisme en 'laat ze maar verzuipen'. De niet onomstreden kunstenaar neemt stelling: we zijn het aan onszelf verplicht om solidair te zijn.
Ionette Kavvadia, die namens Syriza deel uitmaakt van de Linkse Fractie in de Raad van Europa vertaalt de boodschap van Ai Weiwei naar Griekenland. 'Wat ben ik blij dat links momenteel de dienst uitmaakt in Griekenland! Onze regering doet er alles aan om het contact tussen de Grieken en de vluchtelingen te stimuleren. Tegelijkertijd zien we dat de Grieken bang zijn voor de toenemende stroom vluchtelingen, zeker nadat Turkije de afgelopen week de grens helemaal open heeft gezet na de bomaanslag in Ankara. Mensen vragen zich terecht af of zij en onze regering dit allemaal wel aankunnen. Zeker wanneer Macedonië en andere Europese landen de grenzen dicht zouden gooien.’
