Duikvlucht
Kent u die grap van de luchtvaartmaatschappijen die naar het Europees Hof stapten?
De luchtvaartbedrijven wilden nu wel eens weten wanneer zij passagiers moeten compenseren voor vertraagde of geannuleerde vluchten.
Al jaren lopen vakantiegangers die ruim een half jaar van tevoren boeken, het risico om hun vlucht te missen. Eerst duiden de schermen op een vertraging van de vlucht. Je weet niet hoe lang, maar al snel krijg je door dat het toch wel enkele uren gaat duren. Natuurlijk ga je op zoek naar informatie. Sorry, er zijn technische problemen. Oei, het is overmacht, niks aan te doen. Excuus, dit kan de beste gebeuren. Foutje moet kunnen, etc, etc..
Na onderzoek blijkt vaak dat er helemaal geen sprake is van overmacht, zoals ik al beschreef in deze en deze column. ArkeFly en Transavia bleken hun gereserveerde lijntoestellen te verhuren aan de Britse overheid. Lucratieve vluchten, waarvoor passagiers graag even in de wacht worden gezet.
Formeel hebben passagiers bij annulering of langdurige vertraging recht op een schadevergoeding die kan oplopen tot ruim 600 euro. Behalve wanneer er sprake is van overmacht. En dat weten de luchtvaartmaatschappijen. Dus is het altijd overmacht.
Ik houd niet van dit soort gesjoemel. Dus heb ik sinds enkele jaren hier flink de tanden in gezet. En wanneer je dan uitgebreid onderzoek gaat doen, kom je interessante mensen tegen. Mensen bijvoorbeeld die alle vliegtuiggegevens verzamelen en bewaren. Mensen die dus kunnen aantonen dat een vliegtuig helemaal geen technisch probleem had, maar gewoon was verhuurd aan een andere overheid. En dus doelbewust mensen in de steek liet op Schiphol omdat ze elders méér geld konden vangen. Dit noemen wij: oplichting!
De minister is minder enthousiast over het bestrijden van oplichting en deed bij de luchtvaartlobby het voorstel voor een geschillencommissie. Een fopspeen. Deze geschillencommissie houdt zich niet eens aan de wettelijke afspraken en is geen verbetering voor de passagier.
Na nog meer onderzoek, vragen, debatten en media-aandacht had de luchtvaartsector schoon genoeg van deze heisa. Zij vroeg een uitspraak van het Europese Hof. En wat denkt u: Bij iedere vertraging, van drie uur of meer, moeten luchtvaartmaatschappijen betalen.
De passagiers en ik kunnen tevreden zijn. De luchtvaartmaatschappijen gingen naar het Hof en kwamen in duikvlucht weer terug. De aanhouder wint en actie helpt! Denkt u dan bij de volgende vertraging aan uw zaak?