Tribune 1/2008 :: Linksvoor - Sara Moraga

Linksvoor

Zangeres Sara Moraga (55) uit Alkmaar kwam in 1982 als politiek vluchtelinge naar Nederland. Ze studeerde hier onder meer vreemdelingenrecht en werkte als maatschappelijk werkster. Binnenkort keert ze terug naar Chili: “Ik ga bij een rechtbank werken.”

Foto Karen Veldkamp

Hoe lang ben je al lid van de SP?

“Een jaar of twee.”

Wat betekent Nederland voor jou?

“Nederland heeft mij mijn vrijheid gegeven, daar ben ik dankbaar voor. Maar ik word ouder en ik wil hier niet sterven. Ik wilde niet weg uit Chili, maar ik had geen keus.”

Waarom moest je vluchten?

“Tijdens Pinochet trad ik in Chili op met protestliederen. Daar ben ik meermaals voor opgepakt, alles bij elkaar heb ik 6 à 7 jaar in de gevangenis doorgebracht. Europese Amnesty-groepen voerden actie voor mijn vrijlating en hielpen me te vluchten, samen met mijn twee kinderen.”

Wat is je favoriete plekje op de wereld?

“Peñaflor, mijn prachtige dorpje in Chili. Het ligt aan een rivier en vanaf de bergen heb je een schitterend uitzicht. Toen ik jong was, trokken alle artiesten uit de hoofdstad ernaartoe. Daar ben ik thuis.”

Heb je hobby’s?

“Ik zing, speel gitaar, schrijf boeken en ik schilder. De opbrengst van mijn cd’s gaat naar een schooltje in Peñaflor. Kunnen geïnteresseerde lezers via de Tribune contact opnemen voor meer informatie? Dat is fijn, want ik weet nog niet wat in Chili mijn emailadres wordt.”

Wat zal in jouw bagage zeker niet ontbreken?

“Mijn gitaar. Na aankomst in Nederland heb ik die gekocht van een Chileense zanger, ook een vluchteling. Hij zat psychisch erg in de knoop en is niet lang daarna gestorven. Die gitaar betekent heel veel voor me, daar mag niemand aankomen.”