Permanente oorlog is geen oplossing
Het kabinet wil de Nederlandse bijdrage aan de oorlog in Afghanistan verlengen. Door extra milititairen te sturen blijft Nederland onderdeel van een oorlog die inmiddels permanent geworden is en bovendien niet te winnen.
De oorlog in Afghanistan heeft vooral tot veel ellende geleid: Honderdduizenden doden en miljoenen mensen sloegen noodgedwongen op de vlucht, ook naar Europa. Het geweld in Afghanistan neemt de laatste jaren bovendien alleen maar toe. Noemenswaardige, structurele resultaten zijn niet geboekt. Al Qaida, ooit de aanleiding voor deze oorlog, is nog altijd in Afghanistan actief. Sterker nog, de nog radicalere variant daarvan, Islamitische Staat (IS), heeft er inmiddels vaste voet aan de grond.
De Afghaanse veiligheidsdiensten kunnen ondanks de tientallen miljarden euro’s die er door het westen ingepompt zijn nog altijd niet op eigen benen staan. Integendeel, zij verliezen al jaren terrein op de Taliban, die machtiger zijn dan ooit sinds zij in 2001 van de troon werden gestoten. Militaire interventie heeft het land ook geen democratie gebracht. Ondanks vele miljarden aan hulp is het land nog altijd een van de armste ter wereld, is het door en door corrupt en wordt er bij verkiezingen op grote schaal gefraudeerd. Sommigen wijzen op de Afghaanse meisjes die naar school gaan sinds de Taliban uit Kabul zijn verjaagd. Dat is natuurlijk een grote stap voorwaarts, maar door het toenemende geweld sluiten helaas steeds meer scholen de deuren. Zeker twee derde van de meisjes gaat dus inmiddels niet meer naar school, stelde mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch eind vorig jaar.
Zicht op een einde van deze mislukte oorlog is er in het geheel niet. Sinds 2001 zijn er al meer dan 25.000 Nederlandse militairen naar Afghanistan gestuurd. Wat het kabinet betreft duurt deze missie dus zeker nog drie jaar voort. Geconcludeerd moet worden dat de oorlog permanent geworden is. De oorlog in Afghanistan zal spoedig gevochten worden door militairen die op 11 september 2001 tijdens de aanslagen in onder meer New York zelf nog niet geboren waren.
Deze oorlog staat niet op zichzelf. In 2003 volgde, met steun van Nederland, de illegale Amerikaans-Britse invasie in Irak. In 2011 was Libië aan de beurt waar NAVO-bombardementen zorgden voor totale anarchie. Steeds opnieuw blijkt dat bombardementen niet zorgen voor minder terrorisme, maar voor meer terrorisme. In Afghanistan groeit inmiddels een hele generatie op met geweld. Een voedingsbodem waar extremisten gebruik van maken om de lokale bevolking tegen het westen op te zetten. Gruwelijke aanslagen zijn flink toegenomen sinds 2001, vooral in het Midden-Oosten, maar helaas ook in Europa.
Een makkelijke oplossing voor deze complexe en verscheurde regio is er niet. Maar zou het niet helpen als we stoppen om oorlog als eerste optie te zien? Om niet de wapenindustrie met miljarden te spekken, maar in te zetten op diplomatie? Om niet landen te bestoken met bommen maar als eerste te kiezen voor humanitaire hulp en solidariteit met de lokale bevolking? Zou het niet helpen als we niet steeds aan de leiband van de Verenigde Staten en de NAVO blijven lopen maar er juist voor kiezen om de Verenigde Naties te versterken?
Alleen als we erkennen dat een permanente oorlog een oplossing voor dit conflict in de weg staat, komt de hoop op betere tijden in Afghanistan wellicht terug. Want niets doen is inderdaad geen optie. Maar doorgaan op de heilloze weg van meer geweld, het vergroten van de voedingsbodem voor extremisme en verdere escalatie óók niet. Daarom zeggen wij: permanente oorlog? Niet in onze naam!
De SP wil een einde aan de permanente oorlog in Afghanistan. Wilt u ons meehelpen door ons te steunen? Word dan hier lid van de SP!
