Kabinet doet bewuste aanval op cultuursector
De impact op de cultuursector is enorm, terwijl het boekhoudkundig weinig zoden aan de dijk zet.
Vandaag werd in Den Haag door een paar duizend mensen gedemonstreerd tegen de enorme bezuinigingen op kunst en cultuur. En terecht. Rutte en de zijnen willen 200 miljoen op cultuur bezuinigen, bijna de helft van de cultuurnota. Met dit plan wordt een slachting aangericht in een onmisbare sector. Laat de demonstratie een voorbode zijn van wat nog komen gaat. De bezuinigingsplannen verbazen niet, aangezien de VVD voor de verkiezingen al riep dat 18 miljard gevonden moest worden. Toch zijn er ook heilige huisjes, zoals de hypotheekrenteaftrek. Daar gaat minstens 10 miljard per jaar naartoe, maar dit bedrag blijft ongemoeid. 200 miljoen is een klein deel van 18 miljard, maar het is bijna de helft van alle cultuursubsidies. De impact op de cultuursector is enorm, terwijl het boekhoudkundig weinig zoden aan de dijk zet. Voor de publieke omroep geldt hetzelfde. Daar wordt het Muziekcentrum van de Omroep (MCO) wegbezuinigd. Vier orkesten worden zonder enige toelichting opgeheven. Honderden muzikanten komen op straat te staan. De bezuinigingen op cultuur en media zijn niet nodig om het gestelde doel te halen. De onderhandelaars wilden sowieso bezuinigen op deze sectoren om een statement te maken. Het heeft niets te maken met de crisis, want de hypotheekrenteaftrek blijft onaangetast. De mantra 'iedereen moet wat inleveren', is dan ook onzin. Als dat waar was, dan zouden ook de banken een bijdrage moeten leveren, evenals het bedrijfsleven. Maar het is precies andersom: de winstbelasting op bedrijven wordt zelfs verlaagd. De economische crisis wordt misbruikt om te snijden in zaken waar rechts altijd al op wilde bezuinigen. Lage inkomens worden veel harder gepakt dan hoge inkomens, als die überhaupt al iets moeten inleveren. Laat je niets wijsmaken als bezuinigingen onvermijdelijk worden genoemd. Elke bezuiniging is een politieke keuze. Lang niet iedereen wordt geraakt. Het is aan oppositie en samenleving om te reageren op de plannen van het kabinet. Geen enkele maatregel is onomkeerbaar, alles kan worden gewijzigd. De regering heeft een minimale meerderheid waarbij individuele Kamerleden de vrijheid hebben om bij elk besluit een eigen afweging te maken. De meerderheid kan dus net zo snel een minderheid worden, als de druk maar hoog genoeg is. Het is aan ons om te laten zien dat veel bezuinigingen grote schade aanrichten terwijl ze net zo goed ergens anders gevonden kunnen worden.
