Leden zijn grootste kapitaal bij campagne SP
Een campagne kun je niet kopen. Daarom zet de SP ook in deze campagne in op haar grootste kapitaal dat onbetaalbaar is: haar leden. Juist in campagnetijd zijn het de leden die bereid zijn de handen uit de mouwen te steken om de steun voor onze boodschap van nieuw vertrouwen te vergroten. En juist in campagnetijd zijn de leden de ogen en oren van de partij zijn- op zoek naar een goede verkiezingsuitslag op 12 september die de basis is voor een socialer Nederland daarna.
Campagne voeren is een lastig vak, vooral omdat het product dat verkocht moeten worden niet erg populair is. Politiek is bij de meerderheid van de bevolking niet hot en politici hebben geen beste reputatie. Dat laatste hebben we overigens vaak aan onszelf te wijten: het politieke gesteggel in Den Haag verdient lang niet altijd de schoonheidsprijs en politici zorgen maar al te vaak net te goed voor zichzelf om niet de verdenking op zich te laden dat politiek vooral een mooie springplank is voor een verdere carrière buiten de politiek. Het is dan ook niet gek dat veel burgers in ons land zijn afgehaakt.
Daar komt nog eens bij dat verkiezingscampagnes in Nederland, in vergelijking met andere landen, vaak kort zijn. Ze duren vaak maar een paar weken en dat is deze keer nog in sterkere mate het geval. De zomervakantie strekt zich voor sommigen in ons land uit tot eind augustus en het strand en de Olympische Spelen trekken mensen meer dan het politieke debat. Dat kun je vervelend vinden -en soms is dat het ook-, maar veel eraan veranderen doe je niet.
Gebrek aan vertrouwen en gebrek aan tijd maken het lastig om in campagnes radicaal andere dingen te doen dan wat een politieke partij anders doet en vertelt. En daar heb ik eigenlijk geen enkele moeite mee. Want campagne voeren doe je volgens mij idealiter met de middelen, de mensen en de ideeën die je in de loop der jaren hebt verzameld. En daarom doet de SP deze campagne eigenlijk niets wat ze anders ook niet zou hebben gedaan: het bezoeken van mensen in hun eigen leefomgeving, het agenderen van sociale problemen die we daar tegen komen en het aandragen van alternatieven voor het bestaande beleid. Alleen in intensievere vorm, omdat iedereen binnen onze partij zich ervan doordrongen is dat het bij deze campagne ook daadwerkelijk ergens om gaat. Nog meer dan bij andere verkiezingen gaat het om 12 september om te keuze hoe wij uit de crisis kunnen komen. En dat zet onze leden, die vaak idealisten zijn die de daad bij het woord willen voegen in beweging- nog meer dan in 'gewone' tijden.
En die extra inspanningen kan mijn partij bij de campagne goed gebruiken om bij de verkiezingen zo goed mogelijk uit de bus te komen. Sinds de val van het kabinet verspreidde de SP 1,25 miljoen ZO-kranten, in het reces gingen er een half miljoen folders de deur uit en de komende weken gaan een paar duizend vrijwilligers met meer dan 3 miljoen flyers zo veel mogelijk mensen in Nederland proberen te overtuigen van de boodschap die de SP de afgelopen jaren al heeft verkondigd: dat een ander Nederland mogelijk is als we de moed hebben om daadwerkelijk iets te veranderen. Als we in ons land de oorzaken van de crisis aanpakken en de kosten ervan eerlijk verdelen, kan ons land socialer de toekomst in en bieden we perspectief aan alle burgers in onze samenleving. Dat is voor mijn partij de inzet op 12 september en daar zal onze campagne zich dan ook op richten.
