EU negeert parlement over ‘kloonvlees’
Als ‘t goed is, luisteren eurocommissarissen naar de volksvertegenwoordiging. Maar in Brussel wordt het parlement menigmaal niet als de vertolker van de ‘stem des volks’ beschouwd, maar als de laatste lastige hobbel die je moet nemen om je plannen erdoor te drukken. De 5B’s (banken, beurzen, bezitters, beleggers en bedrijven) krijgen van Brussel meer gehoor, dan die miljoenen andere B’s: brave burgers die bijvoorbeeld geen kloonvlees op hun bord willen als ze bij de ober een biefstuk bestellen.
EU-utopie Eurocommissaris John Dalli gaat over voedselveiligheid. Hij is net als veel andere Eurofielen erg voor groei. Maakt niet uit van wat, als ‘t maar groter is of meer wordt. Of sneller of innovatiever. Want stel je nou toch es voor ‘dat we de boot missen’ of dat ‘Europa achterop zou komen te lopen’. Dat ‘schaadt de interne markt’ en dan zijn ‘de vooruitgang’ en ‘de toekomst’ hopeloos verloren… Welke toekomst eigenlijk? Waar is de EU op uit? Linkse mensen wordt vaak verweten dat ze met hun pleidooi voor gelijkheid, menselijke waardigheid en solidariteit een utopie najagen. Nou, liever dié utopie dan een grenzeloze groeidroom.
Grenzen aan groei De Club van Rome bracht ooit een rapport uit om de grenzen aan de groei ter discussie te stellen. John Dalli, ik schat hem in de leeftijd dat hij dat rapport uit ‘72 van nabij heeft gevolgd, bepleit een andere weg. Hij lijdt aan wat ik ‘Innovatitis’ noem, een uiterst besmettelijke vorm van groepsdenken die welig tiert in de Brusselse Europawijk waar de 5B’s alsmaar over innovatie lopen te lobbyen, ook als het om klonen gaat: het maken van een genetische kopie van een dier, een technische reproductiewijze waar ethische en welzijns- en gezondheidsbezwaren aan kleven.
Trots ‘Innovatitis’ bedreigt nu onze voedselketen. Het Europees Parlement wil Amerika dit keer eens niet als een blind schaap achterna hollen: het wil deze innovatie zelfs stoppen, zo bleek bij een stemming op 4 mei 2010 in de milieu- en gezondheidscommissie. ‘Vlees van gekloonde dieren hoort niet op ons bord’, oordeelt een ruime meerderheid. Ik ben er best trots op dat ik als SP’er die uitspraak aan het parlement heb weten te ontlokken. Maar Dalli negeert het parlement. Hij reageerde afgelopen dinsdag doodleuk dat het debat over nieuwe voedingsmiddelen ‘rationeler’ en ‘kalmer’ moet. Hij matigt zich zelfs aan dat hij eerst nog ‘een debat met het publiek moet aanknopen’ en dat hij ‘rekening moet houden met een hele waaier aan belangen’ en hij pleit voor ‘evenwichtigheid’. Begin juli zullen we zien, als in Straatsburg de eindstemming plaatsvindt over mijn rapport over nieuwe voedingsmiddelen.
Taakopvatting Dalli meent dat onze volksvertegenwoordiging de zijne niet is. Hij meent dat hij onze uitspraak nog moet toetsen aan ‘andere’ belangen. Alsof dat toetsen zíjn taak zou zijn en niet die van het parlement zelf. En dat hij en niet het parlement met het publiek moet debatteren. Dat hij wél in staat is te oordelen over maatschappelijk evenwicht. Hij veinst zelfs te weten dat het ‘wantrouwen’ tegen gekloond consumptievlees is gevoed door ‘misleiding’ en door ‘schrik aanjagen’ en dat de risico’s nog ‘moeten worden uitgelegd aan het publiek’.
Quizvraag Dolly is de naam van het eerste gekloonde schaap ter wereld. Volgens Wikipedia is hij niet vernoemd naar John Dalli maar naar de rondborstige Dolly Parton. Ik maak niet graag naamgrappen, maar deze keer hoop ik vurig dat de Europese Commissie opschiet met het herzien van haar standpunt over kloonvlees. “Dalli Dalli” is Duits voor opschieten. Trouwens ook de naam van een populaire Duitse tv-show. Ik heb voor de heer Dalli één quizvraag: Wie vertegenwoordigt nu ook alweer de kiezer? 1. een benoemde eurobureaucraat of 2. het gekozen Europarlement. Ben benieuwd of hij zijn standpunt herziet!