Er leiden veel wegen naar ‘Kyoto’, maar niet over de A74
Soms liggen goede milieukeuzes letterlijk voor het oprapen maar gaat men tegen elk beter weten in toch voor een variant die funest uitpakt. Van de perikelen rond de A74 bij Venlo zakt mijn broek dan ook af. Deze week pleitte ik in het Europees Parlement derhalve voor het stopzetten van het Plateau-tracé. Maar de echte strijd voor een gezond en milieuvriendelijk Venlo zal uiteindelijk in Venlo gevoerd moeten worden.
Als lid van de Commissie Milieu van het Europees Parlement stuit ik met regelmaat op zaken die niet door de beugel kunnen. De zaak van de A74 houdt ons al veel langer bezig. Toen wij vorig jaar vragen stelde aan de Europese Commissie bleek zij echter geheel niet op de hoogte van de plannen. En sterker nog, eigenlijk wil Europa hierin geen enkele verantwoordelijkheid nemen. Vreemd, want juist milieu is zo’n grensoverschrijdende zaak waar Europa een meerwaarde zou kunnen betekenen.
Deze week pleitte ik in het Europees Parlement opnieuw voor het stopzetten van de heilloze Plateau-variant. Toch ben ik er van overtuigd dat de zaak voor burgers en milieu niet in Brussel maar in Venlo gewonnen moet worden. En daar zijn ook volop goede argumenten voor.
De normen voor stikstof en fijn-stof worden in de regio tóch al overschreden. Beleid zou er dan ook op gericht moeten zijn het autoverkeer te verminderen, en dat kan dus niet door het aanleggen van een nieuwe snelweg. Maar ook de keuze voor het tracé is bepaald omstreden. Ook veel meer mensen krijgen te maken met lawaai en uitstoot dan in andere varianten. In de Milieu Effectrapportage (MER) komt juist de Klagenfurt-route als beste uit de bus. Met de Plateau-variant wordt Tegelen bovendien nóg verder geïsoleerd van Venlo door twee snelwegen. Ook zullen zowel Tegelen als Blerick veel meer last krijgen van verkeer door de op- en afritten in het Plateau-tracé. Ook de natuur in met name Jammerdaal, Brachterwald en de Huhnerkamp worden slachtoffer van dit tracé, omdat het opnieuw een doorsnijding betekent van de Ecologische Hoofdstructuur. Het Klagenfurt-tracé loopt weliswaar door de Groote Heide, maar dat is toch echt van een andere orde. In dat gebied loopt namelijk al een weg – de Klagenfurtlaan - en bovendien is de natuurwaarde ervan bepaald minder. De bodem is vervuild, er loopt een pijpleiding doorheen, er staan olie-opslagtanks en er vinden tal van activiteiten plaats.
Dat de Hoogerheid als beschermd natuurgebied zou worden aangewezen in het kader van de Habitat-richtlijn is inmiddels een achterhaald argument. Datzelfde geldt voor de nabijheid van het toekomstige bedrijventerrein in het grensgebied tussen Tegelen en de Duitse buurgemeente Kaldenkirchen. Dat terrein komt er niet omdat er gewoonweg geen vraag naar is. Het Plateau-tracé houdt hiermee nog maar weinig sterke argumenten over.
Ooit liep Europa voorop als het ging om het behalen van de Kyoto-doelstellingen. Om de opwarming van de aarde te stoppen moet de hoeveelheid uitstoot fors beperkt worden. Inmiddels worden overal nieuwe snelwegen aangelegd. Het milieu en omwonenden zijn daarvan het eerste slachtoffer. Kiezen voor de Plateau-variant is dan ook kiezen voor een snelweg die eerder naar de hel zal leiden dan naar Kyoto.