Verslag partijraad 24 september 2016

Opening

Ron Meyer opent de Partijraad en kondigt Bastiaan van Apeldoorn aan, SP-senator en hoofddocent Internationale Betrekkingen aan de Vrije Universiteit.

Alternatieven voor Rutte

Bastiaan van Apeldoorn geeft een lezing over de economische erfenis van twee kabinetten-Rutte en de financieel-economische alternatieven voor het beleid van de afgelopen jaren.

Bastiaan van Apeldoorn:
'Ik heb na de debatten zin in de campagne. Het kabinet zit goed fout; Rutte en Samsom zijn erin geslaagd een hoop onzin te verkopen. Hun beleid is samen te vatten als: een bak ellende. Een deprimerend verhaal. Des te meer als je weet dat het onnodig was. Het frame van het kabinet is: er was crisis, aan iedereen zijn offers gevraagd, maar dankzij het kabinet is er weer herstel.
Dat is bullshit. De crisis is ons niet zomaar overkomen. We hebben al decennia neoliberaal beleid, in Europa en daarbuiten. PvdA en VVD zijn daar zelf verantwoordelijk voor. Bij Paars begon het: de privatisering, de financialisering, de Europese monetaire unie, het Stabiliteitspact.

Maar dit is meteen ook reden tot optimisme. Als het aan het beleid ligt, dan wordt het met ander beleid dus ook beter. We hebben nu dertig jaar neoliberalisme gehad: dertig jaar van scheefgroei. Onze economie is in onbalans geraakt. Er is een uit het lood geslagen verhouding tussen de financiële sector en reële economie; de economie raakt steeds meer gebaseerd op schuld. De reële economie lijdt daaronder. Het leidt tot grotere ongelijkheid en instabiliteit. Ook uit het lood: de verhouding tussen de publieke en de private sector. In de afgelopen decennia is op te veel gebieden marktwerking ingevoerd.

Er is ook scheefgroei als je kijkt naar de verhouding arbeid en kapitaal. Het kapitaal heeft gewonnen, werknemers hebben verloren. We zien een neoliberale herverdeling van arm naar rijk, van arbeider naar kapitaal. Wereldwijd blijven de lonen achter bij de winsten. Topinkomens en inkomen uit kapitaal zijn blijven stijgen. De arbeidsinkomensquote – het aandeel van de factor arbeid in het nationaal inkomen – is sinds de jaren tachtig gedaald, met name sinds het Akkoord van Wassenaar waar loonmatiging werd afgesproken.

Uit een recent verschenen McKinsey-rapport blijkt dat in alle rijke landen ongeveer twee derde van de huishoudinkomens is gestagneerd; dus gelijk gebleven of erop achteruitgegaan. In Nederland is het nog erger. De gevolgen van de bezuinigingen zijn daar bovenop gekomen. Nederland heeft het slechter gedaan dan omringende landen. Onder Rutte en Asscher is de financialisering niet aangepakt en ook de private schuldenberg niet. We maken ons druk over de overheidsschuld, terwijl juist de private schuld de groei remt. Verdere afbraak van de publieke sector, verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt. Er is enorm bezuinigd: 50 miljard. Nederland is een van de weinige OESO-landen waar de publieke investeringen sinds 2008 zijn afgenomen.

Misschien ken je de term 'Tweederde-samenleving', het idee dat het in samenlevingen er vaak op uitdraait dat een derde achterblijft bij de rest. Maar deze 'een derde' is nu twee derde geworden. Tussen 2005 en 2014 zijn de besteedbare inkomens van zestig tot zeventig procent van de bevolking erop achteruitgegaan. De reden is dat we in Nederland geobsedeerd zijn door export. Om concurrerend te zijn 'moeten' de lonen gematigd worden. En nu, op dit moment, stijgt de koopkracht weer licht. Maar vooral aan de bovenkant. De ongelijkheid is dus wel degelijk toegenomen.

Rutte zegt daarop: ja, dat is de markt. Dank je de koekoek. Het is aan de overheid om het ongelijkheid producerende kapitalisme te remmen. Dat hebben ze dus zélf nagelaten. Ze hebben een financieel-economisch beleid van verarming en verschraling gevoerd. We hebben een hoge prijs betaald door dom, procyclisch begrotingsbeleid met een bezuinigingsfetisj. Ook GroenLinks heeft daaraan meegewerkt. Nu klagen ze over de toenemende ongelijkheid. Zelfs de hoofdeconoom van ING, Marieke Blom, zegt: niet snoeien als de economie krimpt. Voor haar is dat 'wijsheid achteraf', terwijl ik dit Roemer al jaren hoor zeggen. Bovendien weten we dit al sinds Keynes. Nederland heeft van de ons omringende landen het hardst bezuinigd en het herstel heeft het langst geduurd. Er zijn 365.000 extra banen verloren door bezuinigingen.

Hoe kunnen wij het anders doen? Wat willen mensen? Eén: fatsoenlijk werk, dus geen onzekere flexbaantjes. Twee: fatsoenlijk en zeker inkomen. Drie: fatsoenlijk en betaalbaar wonen. Vier: toegankelijke zorg, onderwijs, publieke dienstverlening. En vijf: een duurzame, veilige leefomgeving. Dus wat moeten we doen? Ten eerste: investeren in een sociale economie. We trekken de scheefgroei tussen loon en winst recht. Sociaal minimum en lonen moeten omhoog. Wij willen een flinke loongolf! We beginnen een offensief tegen ongelijkheid: miljonairsbelasting en een echt progressief belastingstelsel. En we breken met het bezuinigingsdogma. Weg met het Stabiliteitspact, zodat er ruimte komt voor investeringen. Ten tweede: investeren in duurzame groei, banen en een sterke publieke sector. We investeren in de kwaliteit van de samenleving: in zorg, onderwijs, sociale woningbouw, openbaar vervoer, duurzame energie, MKB en innovatiebeleid.

Kunnen we dat betalen? Ik zeg: CPB weg ermee, maar zolang het er is, hebben we het ermee te doen. Dus doorrekenen onze plannen. Hoe we het dan betalen? Allereerst herverdeling. We gaan de vermogens van de rijksten belasten en vragen een eerlijke bijdrage van banken en grootbedrijf. En zero tolerance voor belastingontwijking door multinationals en miljonairs. Wat ook geld oplevert: afschaffing van de marktwerking. Ik pleit voor een prudent begrotingsbeleid. Gebruik de budgettaire ruimte die er is. Je kunt het begrotingstekort best laten oplopen. De overheid kan op dit moment gratis geld lenen. Dat rendeert al heel snel. Kortom: wat de meeste Nederlanders willen, is mogelijk.’

Na het verhaal van Bastiaan van Apeldoorn zijn er vragen uit de zaal, onder meer over het monopolie van het CPB, arbeidstijdverkorting, pensioengelden, het begrotingstekort, flexibilisering, schulden en bezittingen en het organiseren van ideologische tegenmacht.

• Het McKinsey-rapport is hier te vinden.
• De door Bastiaan van Apeldoorn gebruikte Powerpointpresentatie is hier te vinden.

Mededelingen

Algemeen secretaris Hans van Heijningen: 'Het ROOD-festival 'Niet in mijn naam' is vandaag; kom met zo veel mogelijk mensen naar Utrecht (Groenekan) na de Partijraad!

Een aantal commissies die aan de slag zijn met congresbesluiten vraagt uitstel tot de volgende Partijraad om het werk zorgvuldig te kunnen doen. Dat gaat om Scholingen, Klimaat en Woonomgeving. Ook de aanbevelingen van de financiële controlecommissie komen in november aan bod.' De Partijraad gaat hiermee akkoord.

De Partijraad stelt het verslag van de partijraad van 25 juni vast.
 

Wurgakkoorden

Er wordt een filmpje getoond over CETA. Het filmpje is hier te bekijken.

SP-Europarlementariër Anne-Marie Mineur spreekt de Partijraad toe:

‘Het filmpje is al 20.000 keer bekeken. De reacties komen hierop neer: dit moeten we echt niet doen! De wurgakkoorden TTIP, CETA en Tisa halen onze wetgeving onderuit, op het gebied van lonen en gezondheid. Ze hollen de democratie uit, onder andere door de arbitragesystemen. Ook komt het bedrijfsleven op de eerste rang bij wetgeving; het parlement kan er pas over oordelen als het bedrijfsleven akkoord is gegaan.

CETA lijkt sterk op TTIP. Tachtig procent van de Amerikaanse multinationals heeft een vestiging in Canada; dat is voldoende om Europese overheden aan te klagen via het arbitragesysteem. Mijn advies: zeg maar nee anders krijg je er twee. Gisteren hebben de handelsministers besloten dat nationale parlementen mogen beslissen. Dat is een succes dat onder publieke druk is behaald. Maar waarover? Een deel van het verdrag gaat waarschijnlijk alvast in werking. Een groep mensen – en de SP steunt dat – wil een referendum. Daar zijn nu al 177.000 handtekeningen voor opgehaald. Laten we ervoor zorgen dat dat verdrag er niet komt.

CETA moet nu van tafel. In Brussel hebben we nog wat troeven achter de hand. We hebben publieke druk nodig. Kom dus op 22 oktober naar Amsterdam!’

Hans van Heijningen vult aan:
‘Afgelopen week gingen we met zestig mensen naar Brussel in een FNV-bus. Opvallend: een grote meerderheid bestond uit SP’ers. Wij zijn de partij die onder de gewone mensen het verhaal over deze verdragen vertelt. Het was bemoedigend dat duizenden werkers uit de gezondheidszorg in Brussel de straat op zijn gegaan. In Europa gingen al honderdduizenden de straat op. Wij werken samen met SOMO en TNI, Milieudefensie, Greenpeace, Foodwatch, melkveehouders, de FNV. Wij krijgen erkenning voor het feit dat wij het beste mobiliseren. Vorig jaar waren er achtduizend mensen in oktober in Amsterdam. Dit jaar doen we een serieuze poging om nog meer te mobiliseren. Mijn boodschap aan afdelingen: mobiliseer! Organiseer een avond; onze mensen uit Den Haag en Brussel komen met plezier langs. Het is hard nodig, omdat de sociaaldemocraten weer eens flink aan het schuiven zijn. Kom op voor je rechten, kom op voor de democratie!’
 

Afscheid Rosita van Gijlswijk

Er wordt een filmpje getoond van een gesprek met Rosita. Zij neemt afscheid als penningmeester, maar zal wel in het partijbestuur blijven en haar werk voor het Partijbureau, de uitvoering van de afdrachtregeling, voortzetten.

Er wordt een filmpje getoond van een gesprek met Rosita. Zij neemt afscheid als penningmeester, blijft lid van het partijbestuur blijven en zal als eerstverantwoordelijk voor de uitvoering van de afdrachtregeling bij de partij blijven werken.

Rosita van Gijlswijk: ‘Op 1 juli heb ik de functie van penningmeester ter beschikking gesteld. De functie van penningmeester hield tot voor kort veel te veel taken en verantwoordelijkheden in. Daar komt nog bij dat de partij de afgelopen jaren is gegroeid. Het besef dat het niet langer ging, kwam in het najaar van 2013, mijn lichaam ging protesteren. Een jaar later meldde ik me officieel, maar parttime ziek. Mijn re-integratie heeft lange tijd geduurd, het Dagelijks Bestuur heeft het afgelopen half jaar gezocht naar een nieuwe penningmeester, die is gevonden: Thijs Coppus. Bij het nemen van afscheid hoort ook het afgeven van een waarschuwing: volgens de media wordt onze partij steeds rijker, maar diezelfde media vergeet daarbij dat we voor onze inkomsten voor 50% afhankelijk zijn van de afdrachtregeling. Dat vet op de financiële botten van de partij, zal in een slecht weer scenario van verkiezingsverlies goed van pas komen. Laten Partijraad en partijbestuur de lange termijn nooit uit het oog verliezen en het jarenlange financieel degelijke beleid voortzetten!

Emile Roemer: ‘In 2007 is door het partijbestuur een dringend beroep op Rosita gedaan om het penningmeesterschap op zich te nemen. Daar hoorde ook bij: personeelszaken en het beheer van SP-panden. Jaar na jaar leverde je een jaarrekening met klinkende cijfers. Zelfs in 2010, toen we van 25 naar 15 Kamerleden teruggingen: geen nood. De begroting werd bijgesteld en er hoefden geen medewerkers te worden ontslagen.

Rosita heeft het hart op haar tong en is niet altijd even diplomatiek. Onder haar financiële bewind verbouwden we ons eerste bankgebouw. De verantwoordelijkheid en alle taken hebben hun tol geëist. De partij mag niet over de grenzen van mensen en hun mogelijkheden heen gaan. Toch is dat bij Rosita beetje bij beetje gebeurd. Heel veel dank en hele grote waardering voor haar strijd, inzet, verantwoordelijkheidsgevoel, schatbewaking en kameraadschap in de partij. Aan ons om haar spirit en taakopvatting over te dragen.’

Emile biedt Rosita een bos bloemen aan (voor haar moeder, die haar bij de SP bracht) en een strandvakantie voor twee personen.

Thijs Coppus:
‘Rosita heeft mij ooit aangenomen. Ik kom uit Horst en ben verhuisd naar Leiden. Ik werk nog een week als fractiemedewerker van Sadet Karabulut, daarna ben ik fulltime penningmeester. Mijn achtergrond is niet financieel. Ik weet als gemeenteraadslid en Statenlid wel hoe een begroting eruitziet. Gelukkig is er veel kennis in deze club om mij te ondersteunen. Het is een politieke functie. Het congres heeft belangrijke uitspraken gedaan over scholing, campagnevoeren en het verstevigen van de partij. Als we dat willen vertalen in wereldheerschappij, moeten we financieel op orde zijn. Ik heb gezien hoe hard Rosita de afgelopen jaren heeft gewerkt. We hebben veel aan haar te danken. Ik voel het als een grote verantwoordelijkheid om haar werk voort te zetten.’

De Partijraad stemt unaniem in met de benoeming van Thijs Coppus als penningmeester.
 

Ieder1

Sadet Karabulut:

‘Ik roep jullie op om morgen mee te lopen met de Ieder1-parade. Het gaat tegenwoordig veel over identiteit. Blijft Nederland wel Nederland? Sommigen mogen oppleuren, volgens Rutte. Maar niet in óns Nederland. Dat bestaat uit mannen en vrouwen, homo en hetero, blank en zwart. In ons Nederland kan ieder kind zich ontwikkelen. Samen leven. De afgelopen jaren zijn, ook door de verarmingspolitiek, de verschillen tussen groepen toegenomen. Dat los je alleen op door samen te leven. Wij hebben de plannen om te komen tot buurten waar mensen elkaar ontmoeten. Wij hebben plannen om orthodoxe scholen om te vormen tot plekken waar kinderen leren over verschillen. We moeten samen knokken voor een sociaal en eerlijk Nederland. Iedereen is verschillend, maar we kunnen samen een vuist maken.’

Nationaal ZorgFonds

Een filmpje over het Nationaal ZorgFonds wordt getoond.

Lieke Smits:

‘Er is de afgelopen tijd veel gebeurd. Er is al veel werk verzet. Het Nationaal ZorgFonds staat op de politieke agenda. We zijn deze week flink aangevallen. Het is bij de Algemene Beschouwingen de hele week over de zorg gegaan. Wij vallen hun project aan. Dus zij vallen ons aan. De VVD blijft onze meest ideologische tegenstander.
We spraken eerder dit jaar af: 150.000 steunbetuigingen vóór eind 2016. Het zijn er nu al 160.000, waarvan er 62.000 ook nog een actiepakket hebben besteld. Zullen we als nieuw doel maar een half miljoen aanhouden?’

Renske Leijten:
‘De kritiek tijdens de Algemene Beschouwingen viel me een beetje tegen: de wachtlijsten, de logge bureaucratie. Om met dat laatste te beginnen: ze denken dat de overheid het niet beter kan dan de markt. We hebben de cijfers opgezocht. Sinds de invoering van de marktwerking zijn er 50 procent meer managers dan daarvoor. Meer bureaucratie dan nu kan niet. We gaan zorgen voor minder bureaucratie. Geen onderhandelingen meer per ziekenhuis, per verrichting, per zorgverzekeraar.

We denken op dit moment na over dat zorgfonds. Bijna alle landen hebben iets van een zorgfonds. Wij kijken welke lessen uit het buitenland we kunnen toepassen op Nederland. Dat doen we samen met hoogleraren, organisatiedeskundigen en mensen uit het werkveld. Ook de dekking zit goed. Door het afschaffen van verzekeraars, door betere medicijnprijzen en minder bureaucratie besparen we geld. Allemaal ondersteund met deelonderzoeken van het CPB. Wat we niet hebben, is een doorrekening door het CPB van het hele plan. Want we hebben geen blauwdruk. We willen het in stappen invoeren. Tijdens de Algemene Beschouwingen heeft Emile Roemer deze cijfers gegeven. Maar de tegenstanders, die graag de boodschap uitdragen 'Het kan niet', bleven steeds hetzelfde vragen, zodat de indruk ontstond dat hij de cijfers níét had.

Ik word blij van hoe het gaat. De ouderenbond KBO-Brabant, met 130.000 leden, plaatste een interview in hun blad met onze SP-senator Hans-Martin Don. En stuurde een handtekeningenlijst mee. Die handtekeningen komen nu massaal binnen. Professoren bellen om mee te mogen denken. Organisaties vragen of ze op de website erbij gezet kunnen worden. De mensen zijn er klaar voor, nu de nationale debatzaal nog. Wij gaan ze opjagen!’

Lieke Smits:
‘Dan onze plannen voor de komende tijd. Denk lokaal goed na: wat doen we met mensen die aangeven wat te willen doen en hoe zorgen we dat het nog meer mensen worden? Wat vraag je aan de mensen die naar je bijeenkomst komen? 'Werkt u in de zorg?', bijvoorbeeld. Ga actiecomités opzetten, organiseer in grotere gemeentes wijkbijeenkomsten en betrek lokaal andere partijen erbij; dat voert de druk op bij de landelijke partijen. We gaan al die mensen samenbrengen op een landelijke manifestatie op 26 november. Een soort landelijke kick-off voor mensen die wat willen doen voor het Nationaal ZorgFonds. De locatie is nog niet bekend. Materiaal volgt snel. Verder komt er een nieuw belsysteem; dat wordt nu getest. Er komt een webshop, en een app waarmee je je eigen poster kunt maken. En vanaf 1 oktober is er de Eigen-RisicoTruck.

Ook online gaan we de campagne uitbreiden. Onder andere met het volgende filmpje...’

Er wordt een grappig filmpje getoond met onder anderen acteur Edo Brunner.

Evaluatie Congres

Hans van Heijningen:
‘Op het vorige congres is het partijbestuur gekozen. Er is een commissie samengesteld die de voorbereiding en procedure heeft geëvalueerd. Daarin zaten Tjitske Hoekstra, Ami Gest, Hans van Heijningen en Patrick Zoomermeijer.’

Tjitske Hoekstra en Ami Gest:
‘Na de opdracht van het congres hebben we via de regiovertegenwoordigers een enorme lijst van kleine en grote punten teruggekregen uit de afdelingen. Een aantal afdelingen hadden niet gereageerd. Daarom is er een tweede ronde geweest. We wilden iedereen meenemen in het resultaat. Vandaar ook de titel van het verslag van onze commissie: 'Iedere stem telt'. We zijn op weg naar een kleine revolutie. Maar het uitgangspunt blijft ongewijzigd: de doe mee-democratie. Hoe organiseer je dat beter? Onze vraag aan de Partijraad: zijn de ideeën uit ons verslag de richting die we op willen? Hoe verhoudt zich het recht om te stemmen tot de plicht om mee te doen?

Er is veel onduidelijkheid. Hoe doe je de afvaardiging? Er is onduidelijkheid over het kiessysteem. Wat de regels zijn, wie wanneer geïnformeerd wordt. Wij willen dat die regels helder worden vastgelegd. De voordracht door het partijbestuur: dat willen wij zo laten. Overigens moet overal waar 'sollicitatie' staat, 'procedure kandidaatstelling' komen.

Wij hebben ons afgevraagd of het wel logisch is om een standaardprocedure voor alle verkiezingen te hebben. De laatste keer hebben we bij het vaststellen van een verkiezingslijst en bij het samenstellen van het partijbestuur allebei gewerkt met tegenkandidatuur. Ons voorstel: voor vertegenwoordigende organen is de volgorde belangrijk. Daar dus wel tegenkandidaten. Bij partijbestuursverkiezingen zit er geen volgorde in. Dus geen tegenkandidaat. De meeste stemmen gelden en daarnaast moet elke gekozene ten minste 50 procent van de stemmen hebben.

Verder werpen wij de vraag op: hoe kun je het zo invullen dat we ons tijdens het congres meer op de inhoud kunnen richten? Daarnaast waren er vragen over broodjes, wc’s, klapdeuren, de vorm van de zaal enzovoort: die spelen we graag door naar de volgende congrescommissie.’

Er vindt discussie met de zaal plaats. Ideeën die aan de orde komen zijn onder andere: elk lid laten stemmen op de lijsttrekker, dwingend mandaat voor afgevaardigden, ledenvergaderingen centraal of regionaal organiseren, ledenvergaderingen zelf laten bepalen wat de maat voor betrokkenheid is, plicht voor Partijbestuur om wijzigingen te beargumenteren, stemkastjes of stem-app, bijeenkomsten transparanter maken door ze live te streamen, doorschuifsysteem als alternatief voor tegenkandidatuur en meeste stemmen gelden, de invloed van de samenstelling van de kandidatencommissie.

Besluiten:

Hans van Heijningen: ‘Is de Partijraad akkoord met het voorstel van de commissie, namelijk doorgaan op deze weg en beslissen in mei, behalve dat we nu al over voorstel 10 – kiesprocedure voor de Tweede Kamerlijst volgens systeem van tegenkandidatuur – besluiten omdat we dat voor het aankomende congres vastgesteld moeten hebben?’ De Partijraad gaat akkoord.

Kandidaatstelling volgens voorstel 10 (tegenkandidatuur): Partijraad gaat akkoord.

Commissie verder om in mei te beslissen: Partijraad gaat akkoord.

Campagne 15 maart

Ron Meyer:
‘Op 8 oktober is er een aftrap met campagneleiders. We willen stap voor stap bouwen. Wij zijn al jaren kampioen zichtbaarheid in campagnes. Dat moeten we voortzetten. Maar we gaan nog effectiever campagne voeren. Je moet proberen mensen vaker te spreken. Zodat we op 16 maart met al die mensen op de ramen van de onderhandelaars bonken, of we er nou bij zitten of niet.

We kunnen niet met alle 17 miljoen mensen apart spreken. We weten dat er 3 miljoen mensen bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen niet gestemd hebben. Tien procent daarvan betekent 5 zetels. Die wonen niet samen op een eiland. Ga dus ook lokaal nadenken: wat zijn de buurten, sportclubs, online plekken waar je die mensen tegen kunt komen? We gaan dat landelijk ondersteunen met een telefoonteam. Dit is de richting waarover we met jullie willen spreken op 8 oktober. Het gaat dan dus niet over de inhoud van de campagne: dat is aan de discussie over het verkiezingsprogramma.

Dus nu aan jullie de vraag: wie worden de dragende krachten in jullie afdeling voor de campagne? En staat 8 oktober in je agenda? Meer informatie later.’

Goed nieuws uit Europa

Dennis de Jong:
‘Goed nieuws uit Brussel: het gaat goed met de werkgelegenheid, tenminste van ex-Eurocommissarissen. Barroso zit nu bij Goldman Sachs en Kroes by Merril Lynch. Kroes gaat ook bij online taxibedrijf Uber werken. Terwijl ze hiervoor Eurocommissaris Digitale Agenda was. Daar komt nog Bahama-leaks bij: bij haar benoeming heeft ze verzwegen dat ze bestuurder was bij een bedrijf op de Bahama’s. Wat mij betreft moeten Barroso en Kroes niet alleen van hun privileges worden beroofd. Timmermans moet doorpakken: aanklagen. En geen pensioen meer.

Nog meer goed nieuws. Timmermans komt met een verplicht transparantieregister. Nog niemand weet hoe dat voorstel dit keer verdergaat. Maar het is een begin. Hoe komt dat voorstel nou verder? Dat weet nog niemand. Ook goed nieuws uit Straatsburg: Juncker was tijdens zijn State of the Union ditmaal bescheiden. Hij respecteert de rol van parlementen en voelt mee met de mensen in Europa. Maar stilletjes wil hij wel een Europese minister van Financiën. Ik wil een premier in Nederland die dan zegt: 'Over my dead body.' Maar waar vind je zo iemand...?

Juncker wil ook het industrieel-militair complex steunen. Meer wapens en militaire taken, een Europees leger. Ongetwijfeld uit respect voor de burger. De Britten hebben gezegd: van ons hoeft het niet meer. Juncker reageerde met: jullie waren altijd al raar, pleur maar op: 'Wat doen jullie hier eigenlijk nog?'

Als je wilt weten hoe de staat van de Unie volgens óns is, kijk dan eens op www.sp.nl/europa. In de echte staat van de Unie wordt een op de vijf mensen bedreigd door armoede. En is in Zuid-Europa nog steeds bijna de helft van de jongeren werkloos. Er is afbraak van de publieke voorzieningen en we zien de ellende van de vluchtelingen die geen goede opvang krijgen. Wij hebben zelf vijf punten opgesteld over hoe het anders kan. Namelijk dat mensen zelf over hun publieke diensten gaan en kunnen bepalen wat publieke diensten zijn. Lidstaten moeten zelf hun begroting kunnen vaststellen. Lidstaten moeten wat kunnen doen tegen uitbuiting op de arbeidsmarkt. Er moet een einde komen aan die rare handelsverdragen. En belangrijke zaken als uitbreiding leggen we voor aan de burgers in referenda. Dan wordt de buurt weer de basis, en niet Juncker.

En dan het echte goede nieuws: ons SP-team in Brussel!’

De medewerkers in Brussel presenteren zichzelf in een filmpje.

‘Jullie zijn van harte welkom om met je afdeling op bezoek te komen in Brussel. Ik en Anne-Marie komen ook graag langs in je afdeling.’

ROOD

Ellis Müller:
‘Ik roep jullie graag nogmaals op om straks na de Partijraad naar het vredesfestival van ROOD te komen, 'Niet in mijn naam'.

We hebben nu 160 afdelingen en maar 15 ROOD-groepen. Dat is echt te weinig. Op 9 oktober geven we een Kleur-je-afdeling-ROOD-scholing. Meld je aan want het is echt nodig.’

Afsluiting door de fractievoorzitter

Emile Roemer:
‘Chapeau Dennis voor de presentatie van je team. Het is meer dan de moeite waard om als afdeling naar Brussel te gaan.

Partijgenoten, afgelopen week stond in het teken van Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen. Ik had met de koning te doen. Word je de Ridderzaal ingestuurd met een VVD-flyer: 'Iedereen erop vooruit.' Maar wat heb je aan een procentje als je je thuiszorg bent kwijtgeraakt? Economen becijferden dat het kille bezuinigingsbeleid maar liefst 350.000 banen heeft gekost. Laat dat tot je doordringen. 350.000 mensen verloren hun zekerheid en inkomen; en onnodig. Omdat Rutte verzuimd heeft de economie aan te jagen. Daardoor bleef de economische groei achter en werd de crisis verlengd en verdiept. Om 600 miljoen rentekosten te besparen verloren we als maatschappij miljarden.

De gevolgen waren fors. Er ontstond een kloof: mensen werden tegen elkaar opgezet en tegen elkaar uitgespeeld. Het aantal kinderen in armoede steeg met 100.000; tegelijk steeg ook het aantal miljonairs. Terwijl de pensioenpotten nog nooit zo vol hebben gezeten, worden ouderen gekort. Door sociale woningen te slopen worden wachtlijsten langer en worden statushouders tegen anderen opgezet. Dat er te weinig woningen zijn ligt niet aan woningzoekenden – waar je ook vandaan komt. Zelfs alleenstaande kinderen worden aan hun lot overgelaten. Ik ben blij dat onze partij het voor hen opneemt.

McKinsey is duidelijk: het besteedbaar inkomen van 80 procent van de mensen ging erop achteruit. Alleen de vrienden van Rutte gingen erop vooruit. De SP heeft ten minste twee voorstellen om de welvaart eerlijker te verdelen. De eerste is samen met GroenLinks. Vorig jaar kregen de allerhoogste inkomens een bonus van het kabinet, in de vorm van een belastingverlaging. De SP en GroenLinks stellen voor om die 2,5 miljard niet aan de hoogste maar aan de midden- en laagste inkomens te geven. Ons tweede voorstel gaat over het eigen risico – de boete op ziek zijn. We weten dat hierdoor een op de vijf mensen zorg mijdt. Terwijl zorgmanager de snelst groeiende beroepsgroep in Nederland is. Wij zeggen: dan pas je dat aan. Daarvoor hoeven we niet te wachten op een nieuw kabinet. We willen komend jaar alvast de eigen bijdrage fors verlagen.

Niet elke linkse partij doet hieraan mee. De PvdA: twee dagen lang zocht Samsom redenen om niet links te hoeven stemmen. In de media deden PvdA’ers linkse uitspraken om in de Kamer steevast de harde VVD-afbraakagenda te steunen. Ongeloofwaardig en onbetrouwbaar.

Er is zeker niet alleen slecht nieuws. Het Nationaal ZorgFonds was in het nieuws. Partijen buitelen over elkaar heen om te roepen dat het niet kan. Maar elke seconde dat ik aan het woord was, schreef een Nederlander zich in voor het Nationaal ZorgFonds. Vijfduizend in anderhalf uur. Eenzelfde effect zagen we bij de kettingzaag-poster – jullie herkennen hem misschien van een paar jaar terug; wij hebben het bloed maar weggelaten. De poster ligt bij vertrek voor jullie klaar.

Geen fractie zonder actie, zeggen we vaak. Deze week maakt duidelijk waarom dat is. Den Haag is niet bereid de macht van zorgverzekeraars te breken zonder maatschappelijke druk. Daar is de SP voor nodig, daar is onze strijd voor nodig. 50plus, Partij voor de Dieren, KBO-Brabant; steeds meer partijen en organisaties sluiten zich aan. Vandaag heeft de PvdA-ledenraad een motie aangenomen: de PvdA moet van de leden in gesprek met het Nationaal ZorgFonds voor aansluiting. Het kan dus wel. We gaan het dus ook doen.

Steeds meer partijen willen het eigen risico afschaffen. Wat de PvdA wil, verschilt elke dag. Reken erop dat er nu linkse dingen gezegd gaan worden. Zelfs Rouvoet zegt nu dat hij een lager eigen risico wil. Dat is júllie winst. Dat is de winst van een snel groeiende volksbeweging die zich afkeert van het huidige zorgstelsel. We gaan deze strijd winnen. We veranderen de zorg. Maar niet alleen de zorg. De strijd is veel breder. Die gaat over eerlijke inkomenspolitiek, over machtspolitiek, de strijd tegen discriminatie, de strijd voor gelijke kansen in de samenleving. Die gaat over zeggenschap in de corporaties, of beter nog in woonverenigingen. We willen dat medewerkers zeggenschap in bedrijven krijgen over topsalarissen. Dat leraren niet overgeleverd zijn aan zonnekoningen. Dat is de strijd die we gaan winnen. Het Nationaal ZorgFonds is pas het begin!’

Besluitenlijst

* Op de partijraad van januari 2016 heeft de partijraad een commissie ingesteld die invulling moet geven aan ‘scholing voor gevorderden’ en ‘de notitie duurzaamheid, klimaat en woonomgeving’. Beide commissies, die op deze Partijraad hun bevindingen zouden presenteren, vragen uitstel tot november. Ook de reactie van het partijbestuur op de aanbevelingen van de financiële controlecommissie worden vooruitgeschoven naar november. De Partijraad gaat akkoord met deze agendawijzigingen.

* De Partijraad stelt het verslag van de Partijraad van 25 juni vast.

* De Partijraad stemt in met de benoeming van Thijs Coppus als penningmeester.

* Na een eerste ronde discussie over de notitie ‘Elke stem telt’ gaat de Partijraad akkoord met het voorstel van de commissie ‘evaluatie congres(voorbereiding)’ om haar voorstellen verder uit te mogen werken en die in mei 2017 aan de Partijraad voor te leggen voor verdere discussie en besluitvorming.

* Omdat de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen op het congres in januari 2017 vastgesteld moet worden, nemen we op deze Partijraad een besluit over de kiesprocedure. Daarbij kiezen we – conform voorstel 10 van de notitie van de commissie evaluatie congres(voorbereiding) – het systeem van kandidaat-tegenkandidaat. Dit voorstel krijgt zeer ruime steun en wordt dus aangenomen.