Week van de waarheid voor transparantie in het Europees Parlement
Deze week wordt duidelijk of het Europees Parlement serieus werk maakt van transparantie of dat alle uitlatingen hierover vooral verkiezingsretoriek zijn. Op 14 april vraagt lobbywaakhond ALTER-EU alle kandidaat Europarlementariërs kleur te bekennen: tekenen zij de pledge voor meer transparantie of niet? Als SP-eurofractie zullen we dit nauwkeurig bijhouden en hierover blijven rapporteren. Zo wordt duidelijk welke kandidaten echt werk willen maken van transparantie. Op dinsdag stemt het EP over de evaluatie van het transparantieregister. SP-Europarlementariër Dennis de Jong: ‘Het huidige register is onvolledig en nog veel lobbyisten hebben zich niet geregistreerd. Daarom heb ik een aantal aanscherpingen voorgesteld, waaronder de verplichting voor Europese ambtenaren alleen nog contact te hebben met geregistreerde lobbyisten’. Tenslotte wordt het ook de week, waarin duidelijk wordt of de voorzitter van het EP, Martin Schulz, kan aanblijven nadat hij eerder heeft geprobeerd zaken in de doofpot te stoppen die zijn eigen integriteit betreffen.’
Twee jaar na het instellen van het gemeenschappelijk lobbyregister van het Europees Parlement en de Europese Commissie stelt het EP deze week een evaluatie vast over dit register. De Jong: ‘Na twee jaar kunnen we vaststellen dat het vrijwillige register niet goed genoeg werkt. Veel Brusselse lobbyisten zijn nog steeds niet geregistreerd en de opgegeven informatie is onvolledig, verouderd en lang niet altijd betrouwbaar. Daarom moeten we Europese ambtenaren verbieden nog contacten te hebben met ongeregistreerde lobbyisten. Daarnaast moeten Europese Commissie en EP scherper gaan controleren op de opgegeven informatie. Tenslotte moet er nu eindelijk werk van gemaakt worden om bij ieder wetsvoorstel te vermelden welke lobbyisten er invloed op gehad hebben.’
Ook wordt er naar verwachting gestemd over de positie van de Duitse sociaaldemocraat Schulz als voorzitter van het EP. De Jong: ‘Tijdens stemmingen in Brussel bleek twee weken geleden dat Schulz een passage die over zijn functioneren ging, niet ter stemming wilde brengen. De meeste Europarlementariërs accepteerden dit niet en deze week zal duidelijk worden of Schulz de gewraakte paragraaf alsnog in stemming zal laten komen. Zoniet, dan dreigt een motie waarin zijn aftreden wordt gevraagd. Wat mij betreft, kan Schulz onmiddellijk vertrekken: de ambtelijke top van het Europees Parlement is een soort persoonlijke hofhouding van Schulz geworden die mij in mijn werk voor de begrotingscontrolecommissie voortdurend hindert. Zo krijg ik geen inzage in de onregelmatigheden met onkostenvergoedingen, of in de werkelijke kosten van het verhuiscircus. Daarbovenop kwam Transparency International afgelopen week naar buiten met het alarmerende bericht dat ook deze anticorruptie organisatie geen toegang kreeg tot informatie over de integriteit binnen het EP. Ook hier had Schulz zelf de hand in. Dit, gevoegd bij de vriendjespolitiek bij het benoemingenbeleid in het EP, maakt Schulz volstrekt ongeschikt voor welke leidinggevende functie bij een Europese instelling ook.’