Enquête SP: Mensen in bijstand willen dolgraag aan het werk
Ruim 1700 mensen hebben de afgelopen maanden de SP-enquête onder bijstandsgerechtigden ingevuld. Kamerlid Sadet Karabulut is tevreden: ‘Dit heeft een schat aan informatie opgeleverd. Met deze informatie ligt er een basis, waarmee een serieuze anti-armoede politiek kan worden gevoerd.’
Uit het onderzoek – waarvan de resultaten gebundeld zijn in het rapport ‘De bijstandsgerechtigde aan het woord – blijkt onder meer dat mensen in de bijstand dolgraag aan het werk zouden willen. ‘Mensen voelen zich vaak niet serieus genomen en respectloos behandeld. Ze hebben het idee dat ze door officiële instanties en de samenleving met een schuin oog aangekeken worden, in plaats van goed geholpen te worden aan een nieuwe baan. Dat moet echt anders’, aldus Karabulut.
Het is Karabulut een doorn in het oog dat het economisch beleid van het kabinet leidt tot hogere werkloosheid en dat vervolgens mensen in de bijstand te werk worden gesteld met behoud van uitkering, en dus onder het minimumloon. Zo wordt eerlijk werk van vakkrachten weggeconcurreerd en ontstaat een nieuwe onderklasse van werkende armen. Van de bijstandsgerechtigden die werken met behoud van uitkering doet een groot deel dit al langer dan twee jaar, zonder uitzicht op een vaste baan.
‘Dit leidt tot niks anders dan verdringing en werkende armen. Laat gemeenten eerlijk werk organiseren via gemeentelijke leer-werkbedrijven.’ Uit het onderzoek blijkt dat de meeste bijstandsgerechtigden graag wat voor de samenleving doen, maar dat ze – wanneer ze regulier werk doen – daar ook gewoon voor betaald willen worden.
Uit het onderzoekt blijkt dat de begeleiding van met name mensen met beperkingen ver onder de maat is. Karabulut: ‘Juist zij hebben zoveel baat bij goede hulp. Ik houd mijn hart vast, aangezien gemeenten binnenkort van het kabinet de begeleiding van alle arbeidsgehandicapten moeten gaan doen.’
Ook blijkt dat langere tijd rondkomen van een bijstandsuitkering vaak tot problemen leidt. Steeds meer inkomensondersteunende voorzieningen worden wegbezuinigd of zijn dusdanig ingewikkeld om aanspraak op te maken, dat mensen niet door de bureaucratie heen komen. ‘Een nog verdere verlaging van uitkeringen – zoals door het vorige kabinet is afgesproken en door dit kabinet overgenomen – zal mensen nog verder het moeras induwen. Als je regelingen eenvoudiger maakt en bovendien mensen goed begeleidt, zullen mensen sneller weer een baan vinden. Dat is goed voor de samenleving en voor mensen die nu een uitkering krijgen.’
