Tiny Kox in Midden-Oosten: Palestina
SP-senator Kox is op werkbezoek in het Midden-Oosten voor de Raad van Europa. Hieronder zijn verslag.
Helft Syrische vluchtelingen zijn kinderen
Op de laatste dag van mijn werkbezoek aan het Midden-Oosten trek ik er alleen op uit. De delegatie van de Raad van Europa is gisterenavond afgereisd na een treffen met ambassadeurs van verschillende Europese landen in het prachtige Franse consulaat in Jerusalem. De delegatievoorzitter, senator Josette Durieu uit Frankrijk, schroomde niet om harde taal te gebruiken richting Israėl en Europa. Europese landen moeten nu stelling nemen tegen de illegale en mensenrechten schendende bezetting en kolonisatie van Palestijns gebied door Israėl. Veel tijd blijft er niet, voor het grootste deel van Palestina is ingepikt. En Jordaniė verdient veel meer steun voor de opvang van de enorme vluchtelingenstroom uit Syriė. Over dat laatste land dient de internationale gemeenschap ook meer bekommernis te hebben, zegt ze. Anders zal het daar van kwaad tot erger worden.
Delegatieleider Josette Durieu: harde woorden voor Israël en Europa
Vandaag besteed ik aan mensen die me beter inzichten kunnen geven hoe Palestina, als partner van de Raad van Europa, aan haar verplichtingen voldoet als het gaat om het beschermen en bevorderen van de rechtsstaat, de mensenrechten en de democratie. Ik moet daar later dit jaar over rapporteren in Straatsburg. Maar eerst mag ik live op de Palestijnse tv vertellen wat ik en mijn collega's afgelopen week allemaal hebben ondernomen.
In de loop van de dag heb ik leerzame gesprekken met de directeur van de Kiesraad, die me vertelt dat technisch gezien Palestina nu klaar is voor parlements- en presidentsverkiezingen, zowel op de westelijke Jordaanoever als in Gaza. De registratie van kiezers in Gaza werd welhaast een feest, hoor ik, zo graag willen de mensen daar in verkiezingen hun stem laten horen. Maar of het daarvan komt, hangt af van een akkoord tussen Fatah en Hamas. Die twee facties treffen elkaar vandaag in de prestigieuze studentenverkiezing op de Bir Zeit Universiteit, net buiten Ramallah. Ik ga langs en spreek met de universiteitsvoorzitter. Hij vertelt me dat de studenten een harde campagne hebben gevoerd - maar gelukkig alleen verbaal. Incidenten zijn er niet geweest en dat is hoopgevend. Later op de dag blijkt dat Fatah nog net de grootste partij in de 51 koppige studentenraad blijft, Hamas een paar zetels wint en ook het Linkse Blok groeit. De uitslag zal morgen voorpaginanieuws zijn. Bir Zeit is hofleverancier van politici, wetenschappers, topambtenaren, juristen, schrijvers en zo meer. Aansluitend tref ik in het Palestijnse parlement een grote groep enthousiaste scholieren en studenten uit Jerusalem, die vandaag les in democratie krijgen. Het is de bedoeling dat ik ze even groet maar daarna wordt in getrakteerd op een hele reeks relevante vragen. Als jullie de toekomst van Palestina vertegenwoordigen, komt het vast wel goed, zeg ik - en hoop ik.
Onderweg met secretaris-generaal Palestijnse parlement Ibrahim Krishni
De Palestijnse Chief Justice, dIe de onafhankelijkheid van de rechtspraak moet bewaken, alsook de kwaliteit ervan, noemt dat een hele klus en vaak zelfs onmogelijk vanwege de bezetting. Hoe kun je een rechtsstaat bouwen onder een paraplu van rechteloosheid? Een vergelijkbaar verhaal hoor ik als ik de Palestijnse mensenrechtencommissaris tref. Die schuwt overigens niet om me ook voorbeelden te geven van mensenrechtenschendingen aan Palestijnse kant. 'Als ik daarover zwijg, maak ik Palestina zwakker. Dat zouden ook al onze politici beter moeten beseffen', zegt hij vermanend in hun richting. Ik beloof dat ik ook zijn commentaar in mijn rapport voor de Raad van Europa opneem.
Het laatste werk vandaag is een ontmoeting met een aantal burgemeesters en raadsleden. Ze hebben hun mandaat gekregen afgelopen najaar, toen er eindelijk - althans op de Westbank - lokale verkiezingen werden georganiseerd. Die zijn overigens erg goed verlopen, hoor ik. Wel ligt een schaduw over die verkiezingen door de boycot van Hamas op de Westbank en een verbod op verkiezingen in Gaza. Het goede nieuws is dat de mensen die verkiezingen hebben afgedwongen via de rechter. Dat Gaza niet meedeed is heel jammer, 'maar we kunnen niet eeuwig wachten om de lokale democratie op orde te brengen' zegt een van hen. Ik denk dat het klopt.
Dan is er nog even tijd voor een kort bezoek aan de laagste plek ter wereld, in Jericho bij de Dode Zee, 223 meter onder de zeespiegel. Van daar voert een kabelbaan naar de Berg van de Verzoeking, waar naar verluidt Jezus veertig dagen rondzwierf en met de duivel vocht. De Palestijnen zwerven al meer dan veertig jaar rond in rechteloosheid, na de illegale Israëlische bezetting in 1967. Jezus won - het zou mooi zijn als de Palestijnen zich eerdaags ook winnaar zullen voelen. Volgens onze eigen Grondwet moet Nederland de internationale rechtsorde bevorderen. Werk aan de winkel voor minister Timmermans als hij binnenkort ook naar het Midden-Oosten afreist, zou ik denken. Ik ben nu voor even afgewerkt. Tijd om te zien hoe Barcelona Paris St. Germain uitschakelt. De Palestijnen in het café juichen en joelen. Even is iedereen hier hetzelfde als al die andere kijkers elders op de wereld. Ik neem er een Palestijns biertje op.