Tiny Kox in Midden-Oosten: Overuren
SP-senator Kox is op werkbezoek in het Midden-Oosten voor de Raad van Europa. Hieronder zijn verslag.
De Palestijnse president maakt - als zo vaak - overuren. Vanmorgen ontving hij in zijn presidentiële paleis in Ramallah de voormalige Britse premier Tony Blair, die al tijden lang vruchteloos onderhandelt over het Israëlisch - Palestijnse vredesproces. Straks rijdt John Kerry voor, de minister van buitenlandse zaken van de Amerikaanse president Obama. Daarna vliegt president Abbas naar Qatar, om daar met Arabische partners te overleggen. En nu zijn wij aan de beurt, vers uit Jordanië.
De Palestijnse president Abbas
Abbas wordt vergezeld door zijn chef onderhandelaar Erakat. Tussen alle gezichten die aan hem in deze dagen voorbij gaan, herkent hij het mijne gelukkig nog. We hebben elkaar enkele keren eerder getroffen, in Ramallah, maar ook in Nederland en Straatsburg. In de korte tijd die beschikbaar is, herhaalt de Palestijnse president dat hij zich vastgelegd heeft op een akkoord met Israël, en dat zijn bezette land Palestina bereid is aan alle eerder gestelde voorwaarden tegemoet te komen. Maar, zegt een vermoeid ogende Abbas, wat haalt het uit als Israël kennelijk niks wil. Palestina erkent Israël, geen twijfel mogelijk, maar wanneer erkent Israël Palestina eindelijk? Dat zal hij zo meteen ook tegen John Kerry zeggen.
De Amerikaanse president wekt de indruk dat hij in zijn tweede termijn meer werk wil maken van een herstart van het volledig vastzittende vredesproces dan in zijn eerste vier jaren, toen de Palestijnen zich vreselijk in de steek gelaten voelden. Het bleef zon beetje bij een toespraak, waarin Obama VN-erkenning in het vooruitzicht stelde aan de Palestijnen. Daarna werd er weinig meer gehoord uit Washington in Ramallah. Logisch dat president Abbas niet overloopt van enthousiasme over de nieuwe Amerikanse bemoeienis. Maar omdat hij alles wil proberen, moet proberen om zijn gekwelde volk een betere toekomst te bieden, zal hij ook nu luisteren naar Kerry en hem zeggen dat de Amerikanen niet langer Israël mogen toestaan in strijd met het internationale recht zijn land te bezetten, zijn burgers te intimideren, gevangen te zetten en, zoals vorige week, dood te schieten. Twee jongens werden door Israëlische soldaten om het leven gebracht, de zoveelste. Hij roept Europa op meer druk op Israël te zetten, als wij willen dat er echt iets gebeuren gaat.
Toch tovert de president Nog een glimlach op zijn gezicht als hij bij ons weggaat en naar John Kerry toegaat. Ik wens hem wijsheid en sterkte toe. Ja, zie ik hem denken, maar dat alleen is in het Midden-Oosten niet genoeg.