Weeklog Dennis de Jong: dure regelzucht van Brussel
Brussel zendt deze dagen heel gemengde signalen uit. Commissaris Rehn, ook wel de begrotingstsaar van de Commissie genoemd, blijft streng voor landen als Nederland: wij zullen en moeten in 2013 op een maximaal begrotingstekort van 3% uitkomen, anders ‘zwaait er wat’. Tegelijkertijd zadelt Brussel de nationale overheden op met dure plannetjes en blijft ze programma’s bedenken die ons allemaal veel geld kosten maar waar de meerwaarde onduidelijk van is. Hoog tijd dat we als SP-eurofractie die inconsistenties aan de orde stellen.
Daarom heb ik dan ook graag de uitnodiging van VNO-NCW aangenomen om in Brussel op een door hen georganiseerde conferentie over Europese regeldruk te spreken. Net als ik merkte op de conferentie van Detailhandel Nederland, Retailpoort 2012, die op 24 mei jl. in Rotterdam plaatsvond, denk ik dat we op dit gebied ook de werkgevers en met name het MKB aan onze zijde weten. Samen staan we sterker tegenover de Brusselse bureaucratie en dat is winst.
Zomaar een paar voorbeelden van dure Brusselse plannetjes: in de interne marktcommissie spreken we over een systeem dat eCall is gedoopt: je krijgt in je auto een apparaatje dat verbinding zoekt met 112 zodra er iets mis is met je auto, bijvoorbeeld bij een ongeluk. Op zich een mooie gedachte. Onduidelijk is echter hoeveel de techniek precies gaat kosten en sowieso moeten alle nationale 112-diensten op de schop om aan de nieuwe technische vereisten en een nieuw talenregime te voldoen. De Commissie wil dit per se per 2015 verplicht stellen en heeft geen enkele sympathie voor lidstaten die zeggen daar nu even geen geld voor te hebben.
Verder is de Commissie dol op toezichthouders. Er zouden nieuwe toezichthouders moeten komen voor aanbestedingen. En ook voor nieuwe, verplichte systemen voor alternatieve geschillenbeslechting. Denk aan de geschillencommissies die je voor veel producten en diensten hebt. Als je een serieuze toezichthouder wilt instellen, kost dat handen vol geld. Waarom kan dat niet gewoon overgelaten worden aan de normale politieke en rechterlijke toetsing?
Tegelijkertijd blijft de Commissie nieuwe programma’s opzetten. Onlangs weer voor het MKB. Mooie gedachte, maar voor veel kleine bedrijven ligt Brussel gewoon te ver weg en is de Brusselse papierwinkel rondom subsidieverstrekking een nachtmerrie. Waarom dat geld niet door de lidstaten zelf laten uitgeven? Die zitten veel dichterbij en hebben ook een beter inzicht in de behoeften van kleine bedrijven.
Zomaar een paar voorbeelden. Die kunnen onschuldig lijken, maar ik heb al regelmatig collega’s horen zeggen dat het juist goed is als de lidstaten bezuinigen en Brussel investeert. Dat is helemaal niet onschuldig, maar een verkapte, verdere overdracht van bevoegdheden. Maak de lidstaten arm en Brussel rijk is hun gedachte. Dat mogen we niet laten gebeuren, en dus zal ik zowel bij individuele dossiers als eCall en de roep om nog meer toezichthouders, als bij de begrotingsdiscussies voortdurend op de rem trappen. Daarvoor is een brede coalitie binnen en buiten het Europese Parlement nodig. Steun van VNO-NCW voor onze Brusselse zuinigheid is dan ook van harte welkom.
