‘Bevolking moet zich kunnen uitspreken over nieuwe Europese verdragen’
De Nederlandse bevolking moet zich kunnen uitspreken over het nieuwe verdrag van de zeventien eurolanden en het ESM-verdrag over het permanente noodfonds, vindt SP-Kamerlid Ewout Irrgang. Als gevolg van de nieuwe verdragen wordt de Nederlandse zeggenschap over de eigen begroting fors ingeperkt en verliest Nederland veto’s over het permanente noodfonds.
In het nieuwe verdrag voor de zeventien eurolanden worden de ondertekenaars verplicht om in hun grondwet vast te leggen dat de overheidsbegroting altijd een overschot moet kennen of in evenwicht moet zijn. Dit gaat veel verder dan het maximum van 3% tekort uit het Stabiliteitspact waarvoor bijna automatische sancties komen. Irrgang: 'Rutte stelde deze week in het debat dat er geen bevoegdheden worden overgedragen maar dat is lariekoek. De Europese regeringsleiders nemen voortdurend besluiten om de macht van Brussel te vergroten en houden hun bevolking overal buiten. De Nederlandse bevolking moet zich kunnen uitspreken over deze vergaande beperking van de nationale zeggenschap over de eigen begroting en het inleveren van veto’s bij het permanente noodfonds. Ik roep de PvdA op haar steun aan de Europapolitiek van Rutte in te trekken als er geen referendum of nieuwe verkiezingen komen, zodat de Nederlandse burger eindelijk aan het woord komt.’ Gisteren stemde de PvdA nog tegen een motie van de SP om de Nederlandse bevolking zich te laten uitspreken over de toekomst van Europa.
Volgens het SP-Kamerlid is het nieuwe verdrag voor de eurolanden geen oplossing voor de voortdurende eurocrisis. Irrgang: 'Een nieuw verdrag duurt jaren terwijl de eurocrisis nu moet worden opgelost. De oorzaak van de eurocrisis lag bovendien niet in ontspoorde overheidsbegrotingen, die waren het gevolg ervan. De echte oorzaak van de eurocrisis was de bankencrisis samen met het fundamentele probleem van één munt met economisch zulke verschillende landen. Voor een oplossing van de eurocrisis is vooral economische groei nodig om de schulden draaglijk te maken. Maar waar moet die groei vandaan komen als Nederland en Duitsland nog veel meer gaan bezuinigen en de ECB niet bereid is de rente agressief te verlagen en de geldhoeveelheid te vergroten? Dit verdrag is een grote overwinning voor Duitsland maar niet voor Europa.’
Irrgang huilt geen krokodillentranen over het feit dat er steeds meer een Europa van twee snelheden ontstaat: ‘Het Europa van twee snelheden is allang een feit met één gezamenlijke munt waar tien landen niet aan meedoen. Bovendien waren er al uitzonderingen over sommige verdragsbepalingen (‘opt-outs’). Kwalijk is wel de opstelling van Cameron die met pure chantage geprobeerd heeft om toezeggingen voor de Engelse banken binnen te halen in ruil voor een breder verdrag. Terwijl deze crisis is begonnen met een ongereguleerde bankensector. Het is goed dat de Europese regeringsleiders niet aan de chantage van Cameron hebben toegegeven.'