Dagboek Kenia: Dinsdag 10 mei

Van 8 t/m 15 mei brengen SP-leider Emile Roemer, Kamerlid Ewout Irrgang, hoogleraar en Eerste-Kamerlid Eric Smaling en SP-fractiemedewerker Riekje Camara een bezoek aan Kenia. Gedurende deze week bezoeken zij diverse ontwikkelingsprojecten in het land. Ze willen onder andere kijken of Nederlands belastinggeld goed besteed wordt aan het bestrijden van extreme armoede en willen de ingewikkelde Keniaanse politiek beter begrijpen. Voor SP.nl houden ze een dagboek bij.

Dinsdag 10 mei:

Vandaag begint onze dag met een gesprek met een aantal mensen die zich bezighouden met de nieuwe grondwet van Kenia. De Kenianen mochten zich onlangs in een referendum uitspreken voor of tegen een nieuwe grondwet. Met 67% heeft een grote meerderheid zich uitgesproken vóór. Iets waar onze gesprekspartners blij mee zijn aangezien zij dit als een flinke verbetering van het Keniaanse politieke bestel zien. Zo zal corruptie en fraude voor politici een stuk moeilijker worden; door decentralisatie van de politieke macht, komt er een limiet voor het aantal ministers. Die zullen tevens geen deel meer uitmaken van het parlement en naar verwachting zal ook het salaris van politici flink omlaag gaan. Dat laatste mag ook wel: Kenianen zijn de best verdienende politici ter wereld. Zij verdienen zo'n $ 15.000 per maand (!!).

Het hoge salaris verklaart mede waarom het beroep van politicus zo aantrekkelijk is in Kenia. Het verklaart echter ook waarom de zittende politici er alles aan doen om de implementatie van deze nieuwe grondwet zo lang mogelijk te dwarsbomen. In de nieuwe grondwet staat ook dat er uiterlijk in augustus 2012 nieuwe verkiezingen moeten komen. Daarbij moeten de Kenianen maar liefst zeven personen kiezen waaronder een nieuwe president als ook lokale politici. Onze gesprekspartners houden hun hart vast voor deze verkiezingen en vrezen dat dit wederom wel eens explosieve situatie zou kunnen worden, net zoals in 2007/2008.

Global Fund In de middag bezoeken we diverse projecten van het Global Fund, het wereldwijde fonds tegen aids, malaria en tuberculose. Nederland is één van de grootste donateurs van dit Global Fund, met een bijdrage van zo'n € 54 miljoen per jaar. We beginnen bij een zogenaamd Sex Workers Outreach Program (SWOP), een hulpverleningsprogramma voor prostituees. De hulpverlening is breed opgezet en is gericht op zowel gedragsverandering, medische ondersteuning als structurele verbetering. We komen te praten met een aantal vrouwelijke en mannelijke prostituees. Armoede blijkt in de meeste gevallen de reden te zijn waarom zij de prostitutie in zijn gestapt. Sommigen moeten hun familie op het platteland ervan onderhouden en sturen iedere maand geld naar huis. In het centrum leren zij onder meer hoe zij condooms moeten gebruiken en hoe zij zich weerbaarder kunnen maken door in groepen te werken.

Bezoekers aan de ruimte voor drugsgebruikers

Ons volgende bezoek is aan een ruimte voor drugsgebruikers. Met name heroïne is een probleem in Nairobi, met naar schatting zo'n 15.000 gebruikers. Het heeft een groot stigma wat effectieve hulpverlening behoorlijk in de weg staat. De medewerkers benadrukken dat zij graag zouden zien dat de verslaafden worden gezien als zieke mensen in plaats van als criminelen. Het gebruikerscentrum geeft mensen een plek om op adem te komen, te eten, te douchen en hun kleren te wassen. De medewerkers bezoeken ook de plaatsen in de stad waar veel gebruikers samen komen om te gebruiken en delen daar onder meer schoon water en schone naalden uit in verband met hiv-preventie. Het is indrukwekkend wat zij met zo weinig middelen en mankracht voor elkaar krijgen.

Mbagathi District Hospital Onze tocht brengt ons vervolgens naar het Mbagathi District Hospital aan de andere kant van de stad waar kinderen en volwassenen worden behandeld tegen HIV/Aids. Nairobi heeft nog het meeste weg van één grote file. Geen ochtend of avondspits, maar de hele dag door. Het is dus al behoorlijk laat als we aankomen. In een grote zaal met alle artsen en verplegers van het ziekenhuis worden we voorgelicht over de voornaamste uitdagingen die dit ziekenhuis kent.

Het ziekenhuis behandelt 5411 volwassenen en 462 kinderen. Vooral resistentie tegen de aidsmedicijnen is een probleem. Resistentietesten kunnen soms wel maanden in beslag nemen en zijn bovendien erg duur. Ook hier zijn we weer onder de indruk van de betrokkenheid en de kennis van de medewerkers.

De SP-delegatie met het personeel van Mbagathi District Hospital

Ons laatste bezoek is aan een kliniek voor tuberculosebestrijding. Bij aankomst in het grootste ziekenhuis van het land, het Kenyatta National Hospital, worden we meegenomen naar een grasveld achter het ziekenhuis, naar een grote tent. Het blijkt het TB-behandelingscentrum te zijn. Omdat de ziekte zo besmettelijk is en er nog geen andere ruimte beschikbaar is in het ziekenhuis zelf, maakt men nu gebruik van een soort medische tent, geschonken door het Global Fund. Het ziet er van buiten uit als een grote partytent en doet een beetje absurd aan.

Even later blijkt dat er in het ziekenhuis zelf gewerkt wordt aan een TB-afdeling waarin mensen in quarantaine kunnen worden gehouden zodat de ziekte een stuk effectieve behandeld kan worden dan nu. De opening van deze afdeling laat op zich wachten vanwege enkele ontbrekend UV-lampen en airconditioning. Ewout maant ze daar wat meer haast mee te maken aangezien mensen met resistente TB nu gewoon de straat op worden gestuurd nadat ze hun medicijnen hebben gekregen. Terwijl het maanden duurt voordat zij niet meer besmettelijk voor anderen zijn.

Eric Smaling en Riekje Camara voor de tent

Tot slot bezoeken wij nog een centrum in het zelfde ziekenhuis waar mensen gratis en vrijwillig getest kunnen worden op hiv/aids. Dit schijnt erg goed te lopen en wordt veel gebruik van gemaakt. Gelukkig is het stigma van aids er na al deze jaren eindelijk een beetje vanaf.

Vanavond hebben we nog een diner bij waarnemend ambassadeur Hans Docter. We proberen het niet te laat te maken want we moeten morgenochtend om zes uur al weer op het vliegveld zijn.