Kox in Raad van Europa: helpende hand voor Arabische revolte

'Europa heeft een bar slechte staat van dienst in de Arabische wereld. Jarenlang hebben onze regeringen met hun dubieuze diplomatie en hun cynische steun aan dictatoriale regimes de mensen daar de prijs laten betalen voor iets wat onze regeringen 'stabiliteit' noemden. In werkelijkheid ging het om onderdrukking, corruptie en schending van mensenrechten. Het is nu tijd om iets beters aan te bieden.' Dat zei SP-senator Tiny Kox vandaag in Parijs. Daar sprak de parlementaire assemblee van de Raad van Europa op zijn voorstel over mogelijke samenwerking tussen de Raad van Europa en de ontluikende democratieën in Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

Volgens Kox moet de Raad van Europa haar omvangrijke kennis en kunde nu snel beschikbaar stellen aan de Arabische democratiseringsbeweging in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Met name kan de organisatie – waarin 47 Europese landen samenwerken - helpen bij het organiseren van vrije en eerlijke verkiezingen, het herschrijven van de grondwet en het opbouwen van een rechtsstatelijk juridisch stelsel. Ook aanpassingen in de media en bij de politie kunnen gedaan worden met behulp van de Raad van Europa, die hiermee ervaring opdeed bij hervormingsprocessen in Zuid- en Oost-Europa. Dit alles kan nu worden gebruikt om de Arabische wereld zo goed mogelijk te helpen dictatoriale en autoritaire regimes effectief om te vormen tot democratische staten.

Kox: 'Om te beginnen moet Europa bescheiden zijn. Veel van wat er in de Arabische wereld misging, werd lange tijd gesteund door onze regeringen. Ik ben het erg eens met wat fractievoorzitter Gross van de Europese sociaaldemocraten vandaag zei. Volgens hem kunnen we de democratisering in de Arabische wereld alleen helpen als we begrijpen dat wijzelf in Europa democratische waarden hebben ondergraven. Met teveel interesse in geld, handel en wapenleveranties en te weinig aandacht voor elementaire zaken als mensenrechten en democratie hebben we de Arabische wereld een slechte dienst bewezen. Ook secretaris-generaal Jagland van de Raad van Europa deelde mijn opvatting dat Europa bescheidenheid past. Maar – en ook dat ben ik met Jagland eens – de Raad van Europa heeft ook iets serieus aan te bieden aan de democratiseringsbeweging in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Jagland noemde met name hulp bij het organiseren van democratische verkiezingen en het hervormen van de grondwet en samenwerking tussen nieuwe parlementen in de Arabische wereld en de parlementaire assemblee van de Raad van Europa. Ten slotte was het goed te horen dat ook secretaris-generaal Ban-Ki-Moon van de Verenigde Naties de specifieke rol van de Raad van Europa onderkent, naast die van de VN, de Arabische Liga en de Europese Unie.'

Kox stelt voor aan de nieuwe regeringen van Tunesië en Egypte desgevraagd waarnemers voor de komende verkiezingen beschikbaar te stellen. Egypte houdt nog in maart een referendum over aanpassingen in de grondwet en wil later dit jaar een president en een parlement kiezen. Tunesië kiest op 24 juli een assemblee die een nieuwe grondwet gaat opstellen. Verder wil Kox dat landen die richting democratie koersen, nauwere relaties met de Raad van Europa kunnen aangaan. De parlementen van Marokko en Palestina hebben inmiddels gevraagd in aanmerking te mogen komen voor speciale samenwerking met de parlementaire assemblee van de Raad van Europa. Het Marokkaanse verzoek is momenteel in behandeling. Het Palestijnse verzoek zal binnenkort onderwerp van bespreking zijn, als Kox namens de Raad van Europa de Palestijnse gebieden bezoekt en daar spreekt met de president, de regering en het parlement van Palestina.

De voorstellen van de SP-senator vandaag in Parijs, als voorzitter van de fractie van Verenigd Europees Links, krijgen de steun van de overige fracties en ook van vicevoorzitter Baudis van de commissie voor Buitenlandse Zaken van het Europees Parlement. Hij nam deel aan de besprekingen in Parijs. Baudis wees er op dat tegenover de vele slechte dingen die Europa in Noord-Afrika en het Midden-Oosten heeft gedaan, wel staat dat veel mensen die nu voorop lopen in de democratiseringsbeweging, eerder politiek asiel kregen in één van de Europese landen. Ook benadrukt hij dat één van de effecten van de huidige democratiseringsgolf in de Arabische wereld een herstart van de Israëlisch-Palestijnse betrekkingen kan zijn: 'Israël is zijn vriend Moebarak kwijt en zal daarmee rekening moeten houden. Zo kan de Arabische revolte wellicht bijdragen aan een oplossing van dit conflict.'