Milieuovereenkomst bewijst het: Eurogrondwet overbodig
De afspraak om de uitstoot van CO2 de komende jaren in Europees verband drastisch te verminderen geeft de EU weer een beetje glans. Hiermee wordt tegelijkertijd het fabeltje over een onbestuurbare Unie ontkracht. Er blijkt weinig mis te zijn met de slagvaardigheid van de EU. Daar is dus geen Europese grondwet voor nodig. Dat betoogde Harry van Bommel vandaag in de Tweede Kamer bij het debat over de Europese top van vorige week.
Fragmenten uit de bijdrage van Harry van Bommel:
Op de afgelopen Europese top zijn milieudoelstellingen vastgesteld die ertoe doen. In 2020 liefst 20% minder CO2-uitstoot, 20% minder energieverbruik, 20% van de energie uit hernieuwbare bronnen en minimaal 10% van de brandstof in de vervoersector moet biobrandstof zijn. Dit is een trendbreuk. Het is niet de vraag óf deze doelstellingen haalbaar zijn. Het is de vraag hóe worden ze gehaald en wanneer.
Het jaar 2020 is nog ver weg en papier is geduldig. Er zijn veel voorbeelden van grote doelstellingen die ver in de tijd vooruit liggen maar die waarschijnlijk niet worden gehaald. Denk aan de Lissabon doelstelling om de EU de meest concurrerende economie te maken; volgens de vorige Minister van Buitenlandse Zaken een dwaze doelstelling. Denk aan de VN-millenniumdoelstellingen om armoede en honger wereldwijd te halveren in 2015; heel nobel, maar er wordt te weinig gedaan om het waar te maken. De Duitse bondskanselier Merkel heeft de doelstellingen ‘ambitieus en geloofwaardig’ genoemd. Dat is alleen te beoordelen als ook de noodzakelijke middelen om dat doel te bereiken, worden ingezet.
Omdat de doelstellingen ver weg liggen in de tijd, is het van belang tussentijds de vinger aan de pols te houden. Komt er een jaarlijkse rapportage waaruit blijkt in welke mate de EU als geheel en lidstaten afzonderlijk in de pas lopen? En wordt er al nagedacht over de mogelijkheid landen die de doelstellingen niet halen, ook echt te dwingen afspraken na te komen?
De Europese commissie komt met voorstellen hoe de lasten per land verdeeld moeten worden. Hoe gaat de regering zorgen dat daar invloed op wordt uitgeoefend? Het is van belang te zorgen dat de doelen worden gehaald maar dat er tegelijkertijd wel woningbouw en aanleg van infrastructuur kan worden gegarandeerd.
Een verschuiving van automobiliteit naar openbaar vervoer ligt voor de hand. Onderzoek naar een extra belasting op vliegverkeer moet wat de SP betreft echt leiden tot invoering daarvan. Vooral voor korte vluchten binnen Europa geldt de hogesnelheidstrein als goed alternatief. Op dit moment is vliegen naar Parijs en Berlijn vaak goedkoper dan de trein. Dat is de wereld op zijn kop.
(…)
Naar aanleiding van deze top wil ik ook enkele woorden wijden aan de slagvaardigheid van de Unie. Wederom blijkt uit de praktijk dat er op zichzelf namelijk niet zoveel mis is met de slagvaardigheid van de EU. In 2005 werd er overeenstemming gevonden over de nieuwe langetermijnbegroting, waarbij Nederland 1 miljard euro minder zou gaan afdragen. Volgens de toenmalig minister van Buitenlandse Zaken was hiermee bewezen “dat we ook met z’n vijfentwintigen een besluit kunnen nemen”. En nu is er overeenstemming gevonden over deze ambitieuze milieudoelstellingen. Daarmee is onomstotelijk bewezen dat we ook met een Unie van 27 indrukwekkende besluiten kunnen nemen. Zolang het gemeenschappelijke belang maar wordt gezien. Hiermee is wat de SP betreft het fabeltje over een onbestuurbare Unie en de noodzaak van een Europese grondwet definitief ontkracht.