Motie van afkeuring voor staatssecretaris Ross

De SP vindt dat het beleid voor de verpleeghuiszorg van staatssecretaris Ross faalt. In een door Agnes Kant aangevraagd debat kwam Ross niet verder dan eerder toezeggingen. Slechts beloofde € 10 miljoen voor de ergste noden, consulententeams, en meer inspectieonderzoek en een ‘gezant’.

Kant: “Tijdens het debat presteerde de staatssecretaris het zelfs om te beweren dat de werkdruk is afgenomen in de verpleeghuizen. Iemand met zo weinig inzicht en besef van de problemen, en gebrek aan gevoel voor urgentie om de problemen op te lossen, is niet geschikt voor haar functie.”

Wat moet je nou nog weten? Wat moet je nog horen? Wat moet je nog zien, om te beseffen dat er misstanden zijn in verpleeghuizen? Dat er door dit wanbeleid sprake is van schoffering van de generatie die ons land heeft opgebouwd? Een generatie die toch echt beter verdient. En datzelfde geldt voor de werkers in het verpleeghuis, die dag in dag uit zich het vuur uit de sloffen lopen om er desalniettemin het beste van te maken. Met het dagelijkse besef dat het beste helaas niet goed genoeg is.

De tekortschietende zorg kan leiden tot mensonwaardige situaties. Te laat uit bed, te lang in een luier, niet naar het toilet, te koud eten. Helaas allemaal bekend, helaas geen nieuws. En teleurstellend en beschamend: helaas nog steeds geen teken van een oplossing.

Maar het is nog erger: de tekortschietende zorg is een sluipmoordenaar. “Ondervoeding en uitdroging zijn de sluipmoordenaars van verpleeghuisbewoners 30% - 18000 van de bewoners is ondervoed of uitgedroogd.” Aldus prof Jos Schols in NOVA vorige week. En –zei hij er bij – “voor een aanzienlijk deel is dit vermijdbaar.” En natuurlijk ligt er een relatie met hoge werkdruk. Dat kan toch niet anders als je ‘s ochtends met z’n 2-en 22 patiënten moet wassen aankleden en ontbijt geven.

En ook bij de tragische gebeurtenis waar de NOVA reportage verslag van deed - waarbij een bewoonster die was vastgebonden met een Zweedse band door verstikking om het leven kwam, was er sprake van te weinig personeel voor toezicht. De gezondheidsraad constateert dat het sterftecijfer boven de 85 jaar stijgt. En kan niet uitsluiten is dat verschralingen in medische en sociale voorzieningen een rol spelen.” Omdat andere er onvoldoende andere verklaringen zijn…

Er mag niet meer gewacht worden. Er moet nu acuut actie en noodhulp komen. De situatie is te ernstig om weer te wachten op een volgend onderzoek. Doet u dat onderzoek maar. Maar handel ondertussen. Stel nu onmiddellijk een noodfonds in. Specifiek voor meer handen aan het bed en meer gekwalificeerd personeel. Waarbij verpleeghuizen verantwoorden dat het ook daaraan wordt uitgegeven en ook hoe de situatie verbeterd.

Ik hoef niets meer te weten. Ik hoef niet meer te horen, te zien. Ik hoef geen onderzoek meer om te beseffen dat er nu acuut wat moet gebeuren. Als dit kabinet en deze staatssecretaris dit niet beseft, als zijn nu niet iets ondernemen, dan vind ik dat dit kabinet nalatigheid te valt te verwijten.

Je kunt niet blijven komen met: er is meer onderzoek nodig, het is ook het management, het is niet alleen een tekort aan gekwalificeerd personeel; en te hoge werkdruk, en dat komt niet alleen door tekort aan geld. Al ben ik van mening dat de laatste twee verruit de belangrijkste factoren, ook als dat dat niet vind of dat niet zeker weet, dan is dat toch geen alibi om te doen waar die situatie om vraagt?

Ook al denk je verschillend over de oorzaken, dat ontslaat toch niemand om er wat aan te doen? Of durft er iemand te beweren dat meer handen aan het bed en beter gekwalificeerd personeel niet de situatie zou verbeteren? Of zou er zelfs er iemand durven beweren dat er geen noodzaak is de situatie te verbeteren?

Met alle feiten en kennis van de situaties, vindt ik dat, als het kabinet nu niet iets onderneemt, dit kabinet nalatigheid te valt te verwijten. Ik zeg het maar gewoon, niemand kan toch meer uitsluiten dat er vermijdbare sterfte voorkomt. En in die zin als er nu niets gebeurt dan valt dit kabinet dood door schuld te verwijten.