Job, wat wil je nu eigenlijk?
Job Cohen vindt dat de inkomensverschillen in Nederland te groot zijn geworden. Ook wil hij de menselijke maat terug in de publieke sector. Mooi! Dacht ik. De PvdA heeft het eindelijk weer over echte problemen.
Job wil breken met het verleden. Maar de menselijke maat terugbrengen in de publieke sector zal alleen lukken door het marktdenken te keren. De zorg is immers geen product. Net zoals een zieke geen consument is. Toch ging de PvdA ook de afgelopen jaren door met marktwerking in de zorg en het onderwijs.
Verkleinen van de inkomensverschillen begint met armoedebestrijding en eerlijk delen. Iets wat de PvdA de afgelopen decennia heeft nagelaten. De inkomensverschillen zijn gegroeid, 343.000 kinderen groeien op in armoede en één miljoen mensen werken maar zijn toch arm. Het merendeel van de SP-voorstellen tegen armoede werden de afgelopen jaren systematisch verworpen door de PvdA.
Het leger werkende armen groeit stilletjes in Nederland. Mensen die soms twee tot drie baantjes hebben maar toch niet rond kunnen komen. Die altijd en overal in onzekerheid leven. Of zij hun baan nog wel hebben volgende maand. Of zij de huur kunnen overmaken. Terwijl de koopkracht van de 10% rijksten in ons land in 25 jaar met 60% is gestegen, is die van de laagste inkomens met 5% gedaald.
Dus kom op Job, let’s do some business. Maar wat wil Job dan echt gaan doen? De centrale vraag die Cohen moet beantwoorden is: waar wordt de rekening van de crisis neergelegd? De SP maakt duidelijke keuzes. Niet tornen aan de pensioenleeftijd, een einde maken aan de bonussen voor topmanagers, het minimumloon en de uitkeringen met 5% verhogen, kiezen voor eerlijk werk tegen een eerlijk loon.
In woord lijkt de PvdA in deze richting op te schuiven, maar haar daden van de laatste 30 jaar bewijzen het tegendeel. En ook nu durft Cohen zich niet uit te spreken voor een sociale coalitie.
Dus Job, wat wil je nu eigenlijk? Het verleden heb je tegen maar de toekomst in eigen handen. Het zou heel fijn zijn als je voor 9 juni duidelijkheid schept. Dat is wel zo eerlijk.
