Strijd en solidariteit
Zaterdag was het 8 maart, internationale vrouwendag. Een dag die is ontstaan na de opstand van vrouwelijke textielarbeiders in New York in 1857. Hierbij zijn 129 vrouwen omgekomen omdat zij een 10-urige werkdag, gelijk loon voor gelijk werk en betere arbeidsomstandigheden eisten. Vrouwendag staat in het teken van de eeuwenoude strijd van vrouwen voor gelijke sociale, economische en politieke rechten. Dit jaar lijkt in Nederland meer dan gemiddelde belangstelling te bestaan voor internationale vrouwendag. Ik heb zelf op maar liefst drie plekken Turks-Nederlandse vrouwen mogen toespreken. Mijn centrale boodschap was: geloof in je eigen kracht, eis samen je rechten en je plek op en wees solidair met anderen.
Het is een onmiskenbaar feit dat migrantenvrouwen in Nederland met grote achterstanden kampen. Een groot deel van de nieuwe generatie doet het veel beter, is zeer succesvol op school, op het werk en in het leven. Maar er is ook een groep die onder invloed staat van traditionele rolpatronen en normen en waarden. Traditionele rolpatronen die hun emancipatie in de weg staat. Zoals ik dit weekend wederom heb mogen ervaren wordt hard gewerkt aan het doorbreken van deze traditionele rolpatronen. Waar niet zoveel behoefte aan is, is dat er over hen gesproken wordt. Deze vrouwen willen vooral dat met hen gesproken wordt.
Solidariteit was en is een belangrijke voorwaarde voor emancipatie. Ik mis wel eens de onderlinge solidariteit en contact tussen vrouwen in Nederland. Mijn droom is dat feministes, werkenden en niet-werkenden vrouwen, migranten en niet-migranten de krachten bundelen en gaan strijden voor de gemeenschappelijke belangen: zodat het glazen plafond doorbroken wordt en beloningsverschillen verdwijnen; zodat armoede wordt uitgebannen en vrouwen aan de onderkant van de arbeidsmarkt kansen en mogelijkheden krijgen om de betonnen vloer te doorbreken; Zodat werken en zorgen mogelijk gemaakt wordt voor alle vrouwen en mannen; en de emancipatie van migrantenvrouwen niet achterblijft op de rest.
Het is de hoogste tijd voor meer strijd en onderlinge solidariteit.
