Het grote geheim van Ronald Plasterk (2)
Goed nieuws: de Tweede Kamer trekt zich niets aan van de verboden van Plasterk. Die probeerde te verhinderen dat Kamerleden met betrokkenen zouden spreken over de bezuinigingen op de AIVD. De minister verbood de hoofden van de AIVD en de MIVD in de Kamer te verschijnen, evenals het hoofd van de Nationale politie. Ook de komst van gasten van buitenlandse diensten, waaronder het Britse MI5, werd geblokkeerd. De Kamer accepteert dit niet. We gaan zelf langs bij de AIVD. En we gaan naar Londen, op bezoek bij MI5.
De minister wil 70 miljoen bezuinigen op de AIVD, bijna veertig procent van het totale budget. Over de gevolgen daarvan weigert hij de Kamer te informeren. Als er voorstellen zijn om te bezuinigen op de politie, spreken Kamerleden met iedereen in de politieorganisatie. Kamerleden gaan ook regelmatig op bezoek bij de geheime dienst en spreken ook het hoofd van de dienst. De verboden van Plasterk waren een politiek achterhoedegevecht, een opzichtige poging om de gevolgen van zijn bezuinigingsbeleid geheim te houden.
Het is opmerkelijk dat juist ik in de bres moet springen voor de AIVD: volgens mij heb ik van alle Kamerleden het meeste kritiek op het functioneren van de dienst. Maar deze week werd ook duidelijk waarom we een geheime dienst nodig hebben: onze diensten waren kritisch op het bewijsmateriaal dat de Amerikanen leverden over Syrië. Deze week moest ook een hoge politiecommissaris opstappen nadat de AIVD een veiligheidsonderzoek had gedaan. Juist op data analisten en veiligheidsonderzoekers wil Plasterk nu bezuinigen.
Maar ook de politieke logica van het optreden van Plasterk ontgaat mij. Waarom weigert hij de Kamer te informeren? Als de bezuinigingen verantwoord zijn, kan hij dat gewoon laten zien. En als de bezuinigingen een gevaar opleveren voor de nationale veiligheid, kan hij rekenen op de steun van de Kamer om die ongedaan te maken. Waarom zoekt Plasterk toch zo nadrukkelijk het politieke conflict, als hij weet dat hij niet voldoende politieke steun heeft in de Eerste Kamer? Het lijkt me tijd voor een goed gesprek.
Deze column verscheen op www.thepostonline.nl.
