Staatsgeheim
Donderdagochtend 6 oktober was ik plotseling bezitter van een staatsgeheim. Ik wilde dat niet, maar ik was het toch. Het was een verslag van een discussie in de rijksministerraad van 4 oktober, waar een vernietigend rapport was besproken over het bestuur van Curaçao. De rijksministerraad is de ministerraad van het Koninkrijk. Ze bestaat uit de ministers van de Nederlandse regering, aangevuld met vertegenwoordigers van Curaçao, Aruba en Sint Maarten, voorgezeten door premier Rutte. Lekken uit de ministerraad is een criminele daad, daarvoor kun je de gevangenis in. Politici op Curaçao hebben deze informatie bewust verspreid.
Deze regering van Curaçao had er niet mogen zitten. Voordat ministers worden benoemd moet een onderzoek plaatsvinden. Op Curaçao heeft deze screening vooraf niet plaatsgevonden. Op aandringen van de Tweede Kamer heeft de commissie-Rosenmöller de situatie op het eiland onderzocht. Uit dit onderzoek valt op te maken dat minister-president Schotte, maar ook de ministers van Financiën en van Economische Zaken, waarschijnlijk nooit benoemd hadden mogen worden. In de Curaçaose politiek heerst sindsdien een cultuur van angst en intimidatie. Kritische politici en journalisten worden onder grote druk gezet.
Donderdagochtend kreeg ik het verslag van minister Osepa, die namens Curaçao in de rijksministerraad zit, aan minister-president Schotte van Curaçao. Daarin wordt duidelijk welke Nederlandse minister wat heeft gezegd en welke conclusies werden getrokken. Deze discussies zijn geheim, omdat ministers in vertrouwen met elkaar moeten kunnen spreken. Duidelijk is dat Nederland flink in de maag zit met een aantal ministers van Curaçao. In de Tweede Kamer lijkt een meerderheid te ontstaan die vindt dat Nederland moet ingrijpen. Curaçao is een land binnen het Koninkrijk, maar Nederland is verantwoordelijk voor goed bestuur op het eiland.
In de openbaarheid van de Kamer heb ik de informatie in een enveloppe gestopt en die enveloppe heb ik dichtgeplakt. Premier Rutte heb ik verzocht de informatie zo snel mogelijk op te halen. Als staatsgeheimen worden gelekt moet de premier een onderzoek instellen en de verantwoordelijken ter verantwoording roepen. Tot mijn verrassing was de premier niet bereid de informatie aan te nemen. Ook wil hij geen onderzoek doen naar het lekken van dit staatsgeheim. Rutte laat zich intimideren door de regering van Curaçao. Daarmee laat hij ook de angst en intimidatie op het eiland voortbestaan. Maar bovenal laat premier Rutte de bevolking van Curaçao aan haar lot over.
