De nieuwe apartheid van D66
‘Tja, je hebt winnaars en verliezers,’ antwoordde D66’er Sophie In ’t Veld op de vraag wat te doen nu postbodes 15 procent van hun loon moeten inleveren. Postbodes zijn verliezers en moeten daarom betalen. Daarmee verwoordt deze Europarlementariër de koers van het nieuwe D66. Dit was ooit een beschaafde liberale partij. Onder Pechtold is D66 echter geradicaliseerd. Midden in de economische crisis, waar burgers betalen voor de falende marktideologie, roept de partij om het hardst om verdere uitverkoop van de beschaving. Nog minder bescherming tegen loonsverlaging, nog langer doorwerken als je versleten bent en nog minder sociale zekerheid als je ontslagen wordt.
Het marktdenken van Pechtold leidt tot een nieuwe apartheid. Voor arbeidsmigranten die huis en haard moeten verlaten om hier te worden uitgebuit. Voor zieken en arbeidsongeschikten die steeds meer aan hun lot worden overgelaten. Maar ook voor mensen die nu hun werk verliezen en hun huis moeten verkopen, en die steeds minder zekerheden hebben om op terug te vallen.
Pechtold presenteert zichzelf als tegenstander van Wilders, maar met veel PVV-voorstellen zal hij snel kunnen instemmen. Zoals afschaffen van het minimumloon, uitkleden van de voorzieningen voor zieken en arbeidsongeschikten en opheffen van de collectieve afspraken over arbeidsvoorwaarden. De wereld die Pechtold voor ogen staat is hard en meedogenloos. Een samenleving waar mensen die onze steun en hulp nodig hebben aan hun lot worden overgelaten. In de wereld van winnaars die Pechtold wil, zullen veel verliezers zijn. Dezelfde verliezers als in de wereld van Wilders.
