Ik ben niet links!

Je leest het overal. Het gaat slecht met links. Eigenlijk al sinds Wim Kok. Ik ben lid van een partij waar het goed mee gaat. Ook al sinds Wim Kok.

“Links heeft geen visie, geen ideeën.” Ik ben lid van een partij die heldere beginselen heeft, en niet snel geneigd is om daarvan af te wijken. Mijn partij produceert het ene voorstel na het andere.

“Links weet mensen niet meer te betrekken bij de politiek.” Ik kom in mijn partij veel actieve mensen tegen, uit alle lagen van de bevolking. Bij scholingen zie ik hoogleraren en ondernemers naast bouwvakkers en huisvrouwen zitten. Alle afdelingen gaan “buurten in de buurt”.

“Links is naïef als het gaat over integratie.” Mijn partij heeft in de jaren tachtig als eerste aandacht gevraagd voor de problemen met de integratie in de oude wijken. In 2002 gezorgd voor een parlementair onderzoek naar het mislukte integratiebeleid. En dit jaar met haar leden nieuwe plannen gemaakt voor onze Gedeelde toekomst.

“Links heeft geen antwoord op Wilders.” Mijn partij heeft als eerste een analyse gemaakt van de standpunten van Wilders en het stemgedrag van de PVV, in Wat Wilders Wil. En Wilders niet alleen aangepakt op zijn vorm, maar vooral op zijn inhoud.

“Links is altijd zo zuur.” Ik kan het niet anders zeggen, bijeenkomsten van mijn partij zijn meestal erg gezellig. Ik discussieer er graag en veel, en ga altijd weer met goede moed aan de slag. Onlangs had ik samen met 10.000 leden en sympathisanten veel plezier op de SPelen in Walibi.

Ik twijfel steeds meer. Volgens mij ben ik helemaal niet links!