Weeklog: Weg met de Elektronische Dienstenkaart voor beunhazen
Natuurlijk kijken we op 21 maart vooral uit naar de gemeenteraadsverkiezingen, want ook als eurofractie gaan we allemaal stemmen op onze SP’ers en vervolgens de successen in onze afdelingen vieren. Maar eerst ga ik ook in het Europees Parlement nog stemmen en het wordt spannend: in de Interne Marktcommissie zijn ongeveer evenveel voor- als tegenstanders van de elektronische dienstenkaart. De Commissie wil daarmee het vrij dienstenverkeer bevorderen, maar het is een onding. Vandaar dat niet alleen de vakbonden, maar zelfs een groot deel van de werkgevers tegen zijn: de kaart gaat het voor malafide bedrijven en zelfstandigen gemakkelijker maken om zich overal in de EU te vestigen. Hopelijk wint het gezond verstand en gaat het voorstel de prullenbak in.
Waar gaat het om? Via zo’n kaart die een onbeperkte geldingsduur heeft, geeft een bedrijf of zelfstandige aan dat aan alle voorwaarden in het land van herkomst wordt voldaan. Vervolgens heeft de overheid in het land van vestiging precies één week om te controleren of dat klopt. De Bulgaarse Beun de Haas hoeft alleen maar de E-Card te laten zien, en hopla hij kan zijn met zijn aannemersbedrijf aan de slag. Hetzelfde geldt in de schoonmaak- en de verzekeringsbranche, de sectoren die de Commissie als eerste met de E-Card wil laten werken. Als je bedenkt hoe de corruptie in landen als Bulgarije en Roemenië nog welig tiert, is zo’n E-Card niet echt betrouwbaar, maar toon dat maar eens aan binnen een week. Ondoenlijk, zegt zelfs Bouwend Nederland.
De Europese Commissie stuurt persbericht na persbericht om te laten zien hoe sociaal ze geworden is. Gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde plek, rechten voor ZZP’ers enzomeer. Maar juist met de E-Card zien we dat de markt voorop blijft staan. Liever wat meer beunhazen dan een aantasting van dat heilige beginsel. De Commissie bereikt het tegenovergestelde: juist als bonafide bedrijven concurrentie krijgen van beunhazen, of als de bonafide vaklui worden verdrongen door sjacheraars, zullen steeds meer mensen een hekel krijgen aan dat vrije dienstenverkeer. Daarom kan 21 maart ook in Brussel historisch worden: ik heb, net als collega’s van de Sociaaldemocraten en de Groenen een verwerpingsvoorstel ingediend dat als eerste in stemming komt. Het wordt ontzettend spannend, maar we kunnen dit gaan winnen.
