Weeklog: Moeten we blij zijn met goedkoper internetten in het buitenland?

Een paar weken geleden gingen de nieuwe Europese regels in, waarbij bellen, sms’en en internetten vanuit andere Europese lidstaten hetzelfde kost als in Nederland. Ex-Eurocommissarissen Kroes en Reding juichten: zie je wel, de EU is er ook voor jou! Wie wat dieper graaft, ziet dat er allerlei uitzonderingen zijn en dat het allemaal knap ingewikkeld is. En wie nog wat dieper graaft, komt terecht bij de vraag: als er echt een markt voor telefonie is, waarom moest de EU dan ingrijpen? Is bellen en internetten niet gewoon een recht voor iedereen en dus een dienst van ons allemaal?

Er bestaat een voorlichtingspagina van de EU waarop de nieuwe ‘roaming’ regels worden uitgelegd. Erg gemakkelijk is het allemaal niet. In principe betaal je inderdaad hetzelfde als in Nederland, maar dan moet het wel gaan om redelijk verbruik. Als je, zoals het ‘team Brussel’ een aantal dagen in België bent en een aantal dagen in Nederland, verbruik je al gauw teveel en moet je alsnog de volle mep betalen. Je moet wel erg goed kunnen rekenen, om te zien hoe dat precies uitpakt. Ook valt mij op dat bellen vanuit Nederland naar andere Europese lidstaten wel erg duur is. Misschien was dat al zo, maar het zou me niet verbazen als de telecombedrijven de afschaffing van de roamingtarieven compenseren door duurdere diensten vanuit Nederland.

Ooit werd telefoneren gezien als een dienst van en voor ons allemaal. Er was één aanbieder en de Tweede Kamer controleerde de tarieven. Winst maken was niet de hoofddoelstelling, maar ervoor zorgen dat zoveel mogelijk mensen de telefoon konden gebruiken wel. Tegenwoordig zou je internet als basisvoorziening moeten zien: wat kun je per slot van rekening nog zonder internet? Wat mij betreft, mogen ze de concurrentie tussen internetaanbieders afschaffen. Van echte concurrentie is geen sprake, want je hebt maar een paar spelers. En het scheelt ontzettend veel puzzelen over de beste aanbiedingen en de te verwachten kosten. Zo hebben we opeens ook geen Europese regels meer nodig tegen die paar bedrijven. Dat verhaal hoor of lees je echter nergens. Wel die juichende gezichten van ex-Eurocommissarissen. Het zou mooi zijn als we eindelijk eens aan deze tunnelvisie kunnen ontsnappen.