Weeklog: Markt, markt, markt
De afgelopen weken ben ik bestookt met materiaal van lobbyisten over de ‘dienstenmarkt’. De lidstaten ‘leveren’ nog te weinig en daarom zijn de lobbyisten blij met het pakket voorstellen van de Europese Commissie om die markt ‘zijn werk te laten doen’. Wat ze vergeten, is dat de ene dienst de andere niet is en dat regulering van de markt nodig is om misstanden te voorkomen: vakmensen hebben niet voor niets diploma’s op zak. Als ze uit andere lidstaten komen, is het wel zo aardig als je kunt controleren of die papieren kloppen, maar voor de Europese Commissie en de lobbyisten telt alleen maar de markt. Juist op dit gebied zie je hoe Brussel is ingepakt door de lobbyisten en het neoliberale marktdenken. Tijd om flink het mes te zetten in dit soort voorstellen.
De Europese Commissie heeft de jacht geopend op de voorschriften die lidstaten kennen als het gaat om de vestiging als dienstverlener. Daarbij kan het gaan om vervoer, inclusief openbaar vervoer, telefonie, banken, water en elektriciteit en ga zo maar door. Maar ook alle ZZP’ers vallen eronder: de loodgieter, de elektricien, kortom om iedereen die een activiteit ‘aanbiedt’. Bij de diensten die wij zien als zo belangrijk dat we er zelf controle over willen hebben, denk aan energie en openbaar vervoer, gaat de Commissie stug door op de weg van privatisering en liberalisering. Bij de zelfstandigen wil ze af van alle vergunningen die lidstaten nu nog kennen voor dienstverleners uit andere lidstaten. We moeten maar op de Roemeense overheid vertrouwen om te weten of de Roemeense arts die in Nederland aan de slag wil, inderdaad beschikt over de juiste diploma’s.
De Commissie verpakt het aardig, maar als ook maar een deel van de voorstellen wordt aangenomen, is de Nederlandse overheid de grip op dienstverleners helemaal kwijt. Dienstverleners die beschikken over een e-Card, een elektronisch document, hoeven zich dan niet eens meer officieel te vestigen in een andere lidstaat: ze kunnen er met hun e-Card onmiddellijk aan de slag. Weg controles.
Met de tienduizenden lobbyisten van grote bedrijven is het geen wonder dat de Eurocommissarissen hun oren laten hangen naar die belangen. Bovendien kunnen ze na afloop van hun Brusselse carrière ook lekker aan de slag bij die bedrijven. Maar laten ze dan ook niet verbaasd zijn als mensen zich van hen afkeren: zolang de Commissie geen enkel belang hecht aan zaken als volksgezondheid en veiligheid, als ze de markt belangrijker vindt dan goed openbaar vervoer en betrouwbare energievoorziening, dan is er geen enkele reden voor gewone mensen om in hen vertrouwen te hebben.
