Weeklog: Pasen 2016
Het ligt voor de hand om dit jaar het feest van de wederopstanding dat Pasen is, te verbinden met de aanslagen in Brussel. Velen hebben dit al gedaan, binnen en buiten de kerken. Hier volsta ik met de wens dat de hoop van het Paasfeest veel nabestaanden van de aanslagen troost kan brengen. Pasen is echter niet alleen hoopgevend, maar ook agenda zettend: naast verzoening en vergeving hoort daar ook actie bij, je mouwen opstropen voor een betere wereld.
Jezus zullen de meeste mensen associëren met verzoening en vergeving. En met geweldloosheid. Men zegt dat Gandhi zijn oproep tot geweldloos verzet tegen de apartheid er zelfs aan ontleende. Toch gebruikte Jezus één keer een lichte vorm van geweld. Bij de tempel in Jeruzalem schreeuwde hij het uit: ‘Weg ermee! Jullie maken een markt van het huis van mijn Vader’. Met een touw joeg hij de handelaren het tempelplein af. Zo diep zat zijn afkeer tegen het geldbejag dat zelfs het tempelplein had bereikt.
Anno 2016 zijn we in een samenleving terechtgekomen, waarin geld van ruilmiddel verworden is tot de maat der dingen. Het mag zo zijn dat het secularisme mensen heeft bevrijd van een godsdienstig juk. Tegelijkertijd is er het juk van de markt voor in de plaats gekomen. En het onbegrip tegenover die mensen die nog wel geloven, ongeacht of dit in Allah of God is. Die focus op geld gekoppeld aan het gebrek aan respect voor elkaars levensovertuiging is een giftige cocktail.
De aanslagen in Brussel zijn op geen enkele manier goed te praten. We hebben echter wel de opdracht goed na te denken hoe het zover heeft kunnen komen. Heeft radicalisering iets te maken met de leegte die onze op markt en geld gerichte samenleving kenmerkt? Zouden we, om de hoop van het Paasfeest vast te houden, die marktgerichtheid niet kunnen vervangen door een mensgerichtheid? Via vergeving, verzoening en het samen zoeken naar een andere wereld, waar weer ruimte is voor andere idealen dan winst en macht? Ik geloof en hoop het.
