Weeklog: Europese Commissie moet beloften aan bonafide vrachtwagenchauffeurs nakomen
Deze week heb ik drie series schriftelijke vragen aan de Europese Commissie gesteld ten behoeve van de vrachtwagenchauffeurs. Uit zichzelf komt de Commissie kennelijk niet in actie, ondanks alle mooie beloften. Fraude, uitbuiting en allerlei belemmeringen zoals de wirwar aan tolkastjes, maken het leven van de gemiddelde bonafide chauffeur er niet leuker op. Samen met de lidstaten kan de Commissie deze wanpraktijken aanpakken, maar het blijft oorverdovend stil. Als de antwoorden op de vragen me niet bevallen, wil ik spoedoverleg met de verschillende chauffeursorganisaties, want zo kan het niet langer.
De eerste serie vragen gaan over de handhaving van cabotageregels. Vorig jaar beloofde de ambtenaar van de Commissie die erover gaat dat er snel publieke consultaties zouden komen, gevolgd door verduidelijking van de regels en betere handhaving. Nog niets van gezien. Ondertussen gaat de uitbuiting van vooral Oost-Europese chauffeurs gewoon door en staan parkeerplaatsen overal in Europa nog steeds vol met chauffeurs die in hun wagen slapen en ernaast een potje koken. Aan de vooravond van de zomervakanties gaan we weer extra chaotische toestanden beleven langs de snelwegen.
De tweede serie vragen betreft de ontdekking door de Franse politie van een nieuw fraudesysteem voor rij- en rusttijden aan boord van een Tsjechische vrachtwagen. Volgens het bericht in de media reed de Moldavische chauffeur al drie dagen non-stop, maar gaf de tachograaf een traject aan van 320 km. Het spreekt vanzelf dat deze fraude levensgevaarlijke toestanden kan veroorzaken: chauffeurs die rijden, terwijl de tachograaf aangeeft dat ze rusten, zitten veel te lang achter het stuur met een sterk vergrote kans op ongelukken. Daarnaast worden bonafide chauffeurs extra benadeeld, omdat zij, als ze niet aan de fraude meedoen, relatief duur worden. Je zou verwacht hebben dat de Europese Commissie en de lidstaten onmiddellijk in actie zouden zijn gekomen, maar wederom bleef het stil. Ik wil met mijn vragen nu wel snel actie zien en weten of andere lidstaten nu ook extra controles uitvoeren op de tachograaf en of alle informatie hierover wordt uitgewisseld.
Tenslotte heb ik nog vragen gesteld over de wirwar aan tolkastjes die chauffeurs nodig hebben als ze door verschillende lidstaten rijden. Een chauffeur liet me een foto zien van zijn dashboard, vol met kastjes. Niet alleen wordt zijn zicht belemmerd, maar hij loopt om die reden ook nog kans om bekeurd te worden. Zo word je dubbel gepakt. Volledige harmonisatie van alle toltarieven is niet nodig, maar laten we wel de Europese beslissing uit 2009 uitvoeren waar de lidstaten instemden met een elektronisch systeem dat voor alle tolsystemen zou kunnen gelden. Dan heb je maar één kastje nodig voor alle lidstaten. Simpel en bij de huidige staat van de technologie toch niet al te moeilijk uit te voeren, zou je zeggen. Maar wederom is er stilte. Vandaar mijn vragen aan de Commissie. Kom nou toch eens in beweging.
De Europese Commissie is niet te beroerd om met heel veel ideeën te komen op terreinen waar de EU niet of nauwelijks bevoegd is. Tegelijkertijd laat ze het afweten op gebieden waar ze wel bevoegd is en waar gewone mensen voordeel hebben bij Europese actie. Ik zal dan ook niet rusten voordat we, eventueel samen met veel chauffeurs, de bevoegde Eurocommissaris Violeta Bulc aan het werk hebben kunnen zetten.
