Als de overheid het niet oplost, dan organiseren ze het zelf in Betondorp
Het is triest dat het nodig is, maar wel fantastisch dat vrijwilligers het doen: het project Voedselkracht in Amsterdam. Een prachtig initiatief van onder andere SP’er Marja Remesar en Raoul Wartes. Zij verzamelen elke week voedsel en delen dat op vrijdag uit aan bewoners die het nodig hebben. Zonder bureaucratie en iedereen die wat nodig heeft is welkom zonder voorwaarden. Alle reden om hen vandaag te gaan helpen én een Gouden Roeispaan aan te bieden.
In Betondorp in Amsterdam-Oost staan er zeker tien vrijwilligers elke vrijdag klaar om voedsel klaar te zetten en uit te delen aan de buurt. Gezinnen met kleine kinderen, werkende mensen en gepensioneerden: iedereen is hier welkom zonder registratie. Op veel andere plekken moeten mensen laten zien dat ze recht hebben op voedselhulp, maar hier niet. Zo sprak ik bijvoorbeeld een oudere dame die zelf nog net kan rondkomen, maar als haar kleinkind in het weekend langskomt, kan ze niets lekkers aanbieden. Het is fijn dat Marja en haar vrijwilligers ervoor zorgen dat zij wat extra’s heeft. Maar ook veel mensen die de voedselhulp echt nodig hebben omdat de boodschappen niet meer te betalen zijn.
Een paar maanden geleden startte Marja met de uitgifte en kwamen er zo’n 50 mensen op af, inmiddels zijn er iedere week al ongeveer 150 mensen die een tas vol boodschappen komen halen. Marja en Raoul en de andere vrijwilligers regelen alles zelf: ze gaan op zoek naar winkels die hen willen helpen met het voedsel, zetten het klaar en delen het zelf uit. Studenten van de Hogeschool van Amsterdam helpen ook inmiddels mee.
Voor hun onvermoeibare vrijwillige inzet gaf ik Marja en Raoul een Gouden Roeispaan. Een prijs van de SP die ik af en toe mag uitreiken aan mensen die tegen de stroom in durven roeien. Samen met vrijwilligers die helpen en ondernemers die bijdragen proberen zij solidariteit onderling te organiseren. Dit initiatief is weer een mooi voorbeeld van hoe wij als SP zijn en hoe we werken. Zo doen we dat ook bij het Zorgbuurthuis in Oss en het Huis van het Recht in Heerlen. Lukt het de overheid niet om iets op te lossen? Dan blijven we niet langs de zijlijn staan, maar steken we zelf de handen uit de mouwen.
Het is de hoogste tijd om de armoede in Nederland aan te pakken. Met pleisters plakken los je geen problemen op. De kosten voor het dagelijks leven moeten omlaag en het minimumloon (met daaraan gekoppeld de uitkeringen en AOW) omhoog. Eigenlijk zouden voedselbanken helemaal niet nodig moeten zijn in zo’n rijk land als Nederland. Ons geld wordt alleen verkeerd verdeeld. Tot die tijd, zullen we het zelf moeten organiseren. Net zoals ze doen in Betondorp.