Suurhoff
“Nee, Paul. Mensen trekken niet van Drees. Ze trekken van Suurhoff. Mijn vader heeft de AOW in 1956 door de Tweede Kamer geloodst.” Het zat hem niet dwars, maar het stak Bob wel dat de naam van Drees en niet de naam van zijn vader is verbonden aan de AOW.
Overlijdensadvertenties lees ik niet. Het maakt me droevig. Mijn vrouw leest ze wel. “Bob Suurhoff werkte toch bij de Industriebond?” Ja. Daar heb ik hem leren kennen. “Hij is overleden.” Ik schrok. Dacht aan zijn verhalen over zijn vader en de AOW. Bob was een sociaal-democraat in hart en nieren. Maar dan van de goede soort. Op zijn website schreef hij regelmatig een column. Over de AOW was Bob duidelijk: “Het treft mij bijzonder onaangenaam dat juist de PvdA, ook de partij van mijn vader en de zijnen, die deze prachtige verworvenheid realiseerden, zo omgaat met zijn sociaaldemocratisch erfgoed. Erg, erg jammer.”
Toen ik hem belde om samen een artikel over de AOW te schrijven, aarzelde hij. “Paul”, zei hij, “je zit bij de verkeerde partij”. Dat 65 op 65 moest blijven was voor hem een uitgemaakte zaak. Door omstandigheden is het artikel er niet gekomen. Dat is erg jammer.
Ja, Bob. Ik kan niet meer met je spreken. Maar ik kan wel je laatste column doorgeven:
Royeren die Kok Ik heb het laten bezinken, want wilde niet in grote woede dit stukje schrijven. Ik ben nu weer kalm, maar nog steeds van mening dat de PvdA Wim Kok moet royeren als lid. Met als reden: "De grote schade die hij de partij, de politiek en de samenleving heeft aangedaan."
In zijn periode als minister en minister president was hij vooral verantwoordelijk voor de start van de sloop van ons prachtige sociale stelsel, de WAO weet je nog, en "het kwartje van Kok". Met de hand op zijn hart beloofde Kok toen: "Het is een tijdelijke maatregel." Nou, het bestaat nog steeds.
Vervolgens keurde hij als commissaris bij ING precies die "exhibitionistische zelfverrijking" goed waar hij kort daarvoor, kennelijk slechts uit electorale overwegingen, zo tegen was. "Zie je wel!" riepen de kiezers en ze hebben gelijk.
Kok kreeg nog een laatste kans, toen hij voor de Kamercommissie die onderzoek doet naar de financiële crisis moest getuigen. Daar had hij kunnen zeggen: "Inderdaad, daar heb ik een grote fout gemaakt, ik had toen natuurlijk moeten zeggen: ik stap op als jullie dat doen." Maar dat deed hij niet. Hij probeerde zijn straatje ook achteraf nog schoon te vegen met precies het zelfde kul-argument als waarmee die graaiers hun idiote bonussen en salarissen altijd verdedigen: "We moeten wel, want in het buitenland… etc." Ik heb daar maar één woord voor: gadverdamme.
Zo zie je maar, een Nijenrodestudent kan wel net doen alsof hij links is geworden, maar het blijft natuurlijk gewoon een Nijenrodestudent. "Pakken wat je pakken kan" in het "Old boys netwerk", dat leer je daar kennelijk.
Royeren dus, om duidelijk te maken dat de PvdA vindt dat dit dus echt niet kan. Misschien dat een enkele kiezer zich daar nog daar laat overtuigen, al vrees ik dat het er niet veel zullen zijn.
Bob Suurhoff, 10 februari
