Informatie JSF: Willekeurige cijfers, leestekens en vierkante blokjes

Politiek is al lang niet meer van alleen oude grijze mannen die met nette pakken in saaie vergaderzaaltjes zitten. De oude zaal van de Tweede Kamer is opgedoekt, de stijve en krappe groene bankjes verworden tot museumstuk. De Haagse politiek is meer dan ooit óók het podium van gewone mensen geworden. En dat geeft wrijving.. Waar ooit de opmerking ‘Effe dimmen!’ de Haagse politiek opschudde, zijn er nu steeds meer mensen die gewone mensentaal gebruiken. Dit tot verontwaardiging van de oude stijl politici die verontwaardigd een stijf briefje stuurden waarin zij een morele oproep doen om toch vooral niet te zeggen wat je vind maar alles in het bekende Haagse (dus indirect en verbloemend) taalgebruik te zeggen.

Ik ben blij dat het tijdperk van elitaire politici lijkt af te lopen. Het is goed dat politici begrijpelijke taal gebruiken en gevoel hebben voor wat er echt gebeurt in de maatschappij, in de wijk, op straat. Dat dit soms doorslaat in taalgebruik wat ook ik te kwetsend of provocerend vind, roei je niet uit met slappe morele oproepjes..  Ook het gebruik van beeld om woorden kracht bij te zetten wordt door steeds meer politici gebruikt. En terecht. Het kan heel krachtig zijn. Ik hoef maar te wijzen op het spotje van SP waarin een oude vrouw zich uitkleedt voor het oog van de camera en je weet wat ik bedoel. Beeldvorming kan ook in je gezicht terug slaan. En dat is wat er deze week gebeurde met staatssecretaris van Defensie Jack de Vries. Hij liep eerder deze maand met een steekkarretje met dozen vol papier van zijn ministerie naar de Tweede Kamer. Dit om het punt te maken dat de Kamer enorm goed geïnformeerd wordt over zijn zo begeerde speeltje, de JSF. Het zag er leuk uit, deze frisse staatssecretaris met zijn guitige koppie achter dat steekwagentje en verschillende media pikten het beeld op.

Het was een steekwagen vol vertrouwelijke informatie. Informatie waarover ik niet mag spreken en waarover ik dus ook geen verantwoording af kan leggen of de staatssecretaris op kan bevragen. Een steekkarretje vol informatie die keihard in het gezicht van De Vries terug sloeg. Lees onderstaande passage uit het onderzoek van het BOR, het onderzoeksbureau van de Tweede Kamer maar eens, waarin zij uitleggen wat er in de per steekkar aangevoerde dozen van De Vries zat..:

De informatie in doos 1 is nietszeggend en betreft vooral willekeurige cijfers, letters, vierkante blokjes, leestekens en spaties. Het is niet te beoordelen of dit Nederlands of Engelstalige informatie betreft. De informatie in doos 2 bestaat uitsluitend uit pagina's vol met getallen. Meestal bestaat een pagina uit 4 kolommen met getallen met vijftien cijfers achter de komma. Een pagina bevat gemiddeld zo’n 65 rijen met getallen. Doos 2 is dus een verzameling van ruim 1,8 miljoen (4*65*6967 = 1.811.420) getallen van 15 cijfers achter de komma. Een beschrijving van de inhoud of enige vorm van toelichting is bij doos 1 noch bij doos 2 gegeven. Het BOR stelt vast dat hier sprake is van non-informatie in de vorm van twee dozen onbruikbare gegevens.