Economen aan het kruis

Op zondagochtend zat de huiskamer vol. Ze moesten naar de kerk en gingen niet. De buurjongens en buurmeisjes konden bij mijn moeder terecht. Onze huiskamer was een veilige vluchthaven. Allemaal worstelden ze met het geloof. Sommigen geloofden. “Er moet toch iets zijn?” Anderen waren ronduit “godslasterlijk”. Alle argumenten rond het godsbegrip kwamen wel langs. Die van Lans Bovenberg heb ik nooit horen noemen.

Bovenberg is econoom. Hij zit in de SER-commissie die adviseert over een alternatief voor het verhogen van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Bovenberg weet wat hij wil. Wat hem betreft gaat de AOW-leeftijd naar 68 of nog hoger. Bovenberg is prominent CDA lid.

Ook Bovenberg worstelt met het geloof. Geloof en wetenschap hield hij altijd gescheiden, zegt hij in een interview met Trouw. Nu niet meer. Hij is op zoek naar de eenheid in het geloof en de wetenschap. “Er is niets mis met het najagen van het welbegrepen eigenbelang. Jezus deed dat ook toen hij het kruis opnam. Het was een hoge prijs, maar de baten wogen op tegen de kosten. Jezus was een ware econoom.” Zo betoogt hij.

Economen hebben de crisis niet zien aankomen. Er is nu verwarring in de wereld van de economen. Bovenberg (51 jaar) zegt dat ie op zijn 56 in deeltijd gaat werken. En dan theologie gaat studeren. In moeilijke tijden biedt het geloof veel mensen houvast. Een theoloog adviseert Bovenberg - een dag later in Trouw - meteen met die studie te beginnen. Dan komt hij er achter dat het koppelen van geloof aan economie niet houdbaar en zelfs riskant is.

De “godslasteraars”, die in mijn moeders huiskamers een veilige hangplek vonden, zouden hebben gezegd: “Kunnen zulke economen aan het kruis?”