Donner’s denkfout

Zo. Het gras is weer gemaaid. Vroeger gebruikte ik een handmaaier. Een keer overslaan resulteerde in een zware straf. De maaier loopt vast in het lange gras. Er zit niks anders op dan de zeis te pakken. Een klus van een dag. Geen pretje voor je rug. Met de motormaaier is het een klus van nog geen anderhalf uur. Mijn productiviteit is flink toegenomen.

Het zeisen heb ik van mijn vader geleerd. In de hooimaand hielpen hij en zijn broers een boer in de buurt. Met zijn tienen zoefden ze de zeisen door het gras. Het hooi werd door drie generaties binnen gehaald. Opa’s, oma’s, vaders, moeders en kinderen zwoegden zwetend op het veld. Een boer doet nu hetzelfde werk. Zittend. In zijn eentje. Met airco. De zeis is vervangen door een machine. Zijn productiviteit is flink toegenomen.

Minister Donner wordt niet moe om steeds weer te zeggen dat er vroeger tien werkten om twee gepensioneerden te onderhouden. Over dertig jaar zijn er nog maar vijf werkenden om twee gepensioneerden te onderhouden. Dus daarom moet de AOW-leeftijd omhoog. Als het zo simpel was, had Donner gelijk. Met steeds minder mensen kunnen we echter steeds meer doen. Dat was in het verleden zo. Dat zal in de toekomst zo zijn. Met minder mensen kunnen we dan meer mensen onderhouden. Langer doorwerken is een domme gedachte. Arbeidsbesparende technieken inzetten is slimmer. Onze productiviteit zal flink blijven toenemen.

Er zijn al grasmaaiers waarnaar je alleen nog maar naar kan kijken. Je zet vier paaltjes met sensoren in je gazon en de grasmachine scheert vanzelf het gras tussen de paaltjes kort. Zulke stofzuigers zijn er ook al. Donner is van werken in het zweet des aanschijns. De protestante werkethiek. Het is een denkfout dat je langer moet werken om het gras kort te krijgen.