Shani Davis' dijen
07:00. Net wakker en hoor mezelf op de radio. De telefoon gaat. Het is Saskia. “Ik ben het helemaal met je eens. Ze zijn helemaal gek geworden!”
Het UWV gaat Shani Davis sponsoren. Vanaf 1 januari 2009 staat er “Werkbedrijf” op de dijen van deze Amerikaanse schaatser. De eerste keer dat Davis op de duizend meter langs komt zullen veel mensen het niet eens zien. Zo snel is die Davis. “Dat ziet u helemaal verkeerd,” zegt minister Donner later op de dag tegen me. “Hij rijdt ook de 10 kilometer, en dan komt het Werkbedrijf maar liefst 25 keer voorbij.” Maar wat komt er dan voorbij?
Veel sporters zijn getooid met afkortingen en bedrijfsnamen. We hebben de TVM-ploeg in de Tour de France gehad. Het heeft lang geduurd voor ik begreep waar TVM voor stond. Pas toen ik een vrachtwagen voor me had met de tekst: “Ik ben verzekerd bij de Transport VerzekeringsMaatschappij”, begreep ik het. Wie weet waar Once, Banesto, Saeco, Mapei of Lampre voor staat? Het zijn bekende ploegen uit de Tour de France. Iedere zomer zijn ze vele uren in beeld. Maar wat die sponsors nu precies doen? Uit de naam wordt het niet duidelijk.
Als je van niks weet en “Werkbedrijf” voorbij ziet komen denk je toch allereerst aan een klussenbedrijf. Niet aan de opvolger van het CWI (Centrum voor Werk en Inkomen), de opvolger van het voormalige Arbeidsbureau, zoals veel kranten nog steeds schrijven.
Maar ook “Arbeidsbureau” moet niet Davis dijen tooien. Overheidsinstellingen moeten niet aan sponsering doen. Wel aan voorlichting. En dat zou het UWV doen als ze in de miljoenen brieven die ze aan klanten en werkgevers sturen een stukje opnemen dat het CWI voortaan “Werkbedrijf” heet. Pas dan snap je wat er op de dijen van Davis staat. Davis dijen heb je dus niet nodig.
