Een kind kan de was doen

Je hoeft deze week de krant maar open te slaan om te zien hoe de ‘participatiesamenleving’ eruit gaat zien. ‘Participeren’ blijkt voor VVD en PvdA vooral neer te komen op voor-wat-hoort-wat. Alleen in ruil voor een tegenprestatie kunt u een beroep doen op de voorzieningen die we samen hebben opgebouwd.

U wilt thuiszorg? Dan vragen wij u om vrijwilligerswerk te doen. In Gouda gaan ze nog verder. Wie een kind van vijf jaar oud heeft, kan rekenen op minder zorg. De kleuter kan namelijk de tafel dekken, afwassen, opruimen en de was in de wasmand doen. En in Den Helder maken ze het nog bonter. Dat kinderen naar school gaan en hobby’s hebben, doet er daar niet toe. Een kind met een chronisch zieke moeder moet zorgen, ook als dat de ontwikkeling van het kind zelf in de weg staat. Welkom in de participatiesamenleving!

Wat pijn doet aan de visie van VVD en PvdA is dat iedereen die een beroep doet op de overheid wordt weggezet als profiteur. Ouderen en zieken wordt een schuldgevoel aangepraat wanneer zij een beroep doen op thuiszorg. Ik vind dat misselijkmakend. Natuurlijk ben ik voor vrijwilligerswerk – miljoenen Nederlanders doen dat al – maar nooit als tegenprestatie voor zoiets vanzelfsprekends als thuiszorg.

Het zal u niet verbazen dat deze voorbeelden niet passen in de samenleving zoals ik die voor me zie. De participatiesamenleving van PvdA en VVD draait straks voor miljoenen mensen niet om samenleving maar om overleving. Een rechts kabinet met zo’n cynische kijk op onze samenleving ga ik niet aan een meerderheid helpen.

Emile Roemer